Οι μύθοι και οι θρύλοι είναι συστατικό κομμάτι της εθνικής αφήγησης των εθνών- κρατών. Οι περισσότεροι έχουν επινοηθεί ή ο πυρήνας των ιστορικών γεγονότων, έχει ντυθεί με άπειρη σάλτσα. Για το θέμα αυτό διαβάστε το βιβλίο του Χόμπσμπαουμ, "Η επινόηση της παράδοσης."Το θέμα με την Ρεπούση δεν είναι ο "ανθελληνισμός" της. Το πρόβλημα της Ρεπούση είναι η αντι-επιστημονική της μέθοδος. Το θέμα δεν είναι αν υπήρχε χορός του Ζαλόγγου ή όχι, αλλά να αναδειχτούν οι κοινωνικές και πολιτικές συγκυρίες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή και οι οποίες δίνουν ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο μια πράξη, μια επιλογή κτλ αποκτά την αιτία της, την αφορμή της και έχει κάποιες συνέπειες. Αν αφαιρέσεις το ιστορικο-κοινωνικό-οικονομικό- πολιτικό πλαίσιο από τα γεγονότα, διαπράττεις τραγικό επιστημονικό σφάλμα.Η Ιστορία είναι επιστήμη, έχει κανόνες, νόμους, μεθοδολογία κτλ. Το να τα αγνοείς αυτά, είναι σα να πηγαίνεις να χτίσεις σπίτι, νομίζοντας πως μπορείς να κάνεις ό,τι σου καπνίσει. Το σπίτι θα πέσει. Δυστυχώς όμως οι κοινωνικές επιστήμες πάσχουν από το σύνδρομο της οικειότητας, όλοι νομίζουν ότι ξέρουν αλλά στην ουσία είναι απλά ημιμαθείς.