Γιὰ τὴν Ἱστορία, ἡ ῥωμαϊκὴ αὐτοκρατορία εἶχε μεταφερθεῖ στὴν ΝέαῬώμη ἀπὸ τὸ 324 μ.Χ., γιὰ νὰ ἀποφευχθεῖ νὰ συμβεῖ στὴν Βασιλεύουσααὐτὸ ποὺ συνέβει στὴν μὴ δραστήρια πιὰ πολιτικὰ Παλαιὰ Ῥώμη. Ὡστόσο τὸ τελευταῖο πλῆγμα στὴν πόλη θὰ τὸ φέρει πολὺ ἀργότερα ὁ Κάρολος ὁ Μέγας, τὸ 794 μ.Χ., ὅπου θὰ ἐκφραγκίσει πλήρως τὸν πληθυσμό, καὶ θὰ ἰδρύσει τὴνψευδεπίγραφη ``Ἁγία ῥωμαϊκὴ Αὑτοκρατορία΄΄, ἀποκαλῶντας τοὺς Ῥωμαίουςτῆς Κωνσταντινούπολης ``Γραικοὺς΄΄ (κακοδόξους καὶ αἱρετικὺς δηλαδή -γιὰ νὰ τὸ στηρίξει αὐτό, δημιούργησε μὲ τὸν Πάπα Λέοντα Γ' τὸ ζήτημαμὲ τὸ filioque).Εἶναι παράδοξο ὅτι ὅλοι ἀναφέρονται στοὺς Βανδάλους καὶ ὅχι στοὺςΦράγκους, τοὺς ὁποίους μάλλον τοὺς τοποθετοῦν ψηλὰ (βλέπε πὼς ὁνομάζεταιτὸ βραβεῖο γιὰ νέους τῆς εὑρωπαϊκῆς ἔνωσης: Charlomagne!). Ἡ ῥωμαϊκότηταστὴν Δύση χάνεται μιὰ γιὰ πάντα στὰ τέλη τοῦ 8ου αἰώνα, κάτι ποὺ δὲν κατάφεραν οὔτε οἱ Βάνδαλοι.
