Ωχ, Θεέ μου και τι τραβά ο κόσμος με τον κάθε λογής ψυχανώμαλο που βρέθηκε να κάθεται σε μια καρέκλα!Αν και είμαι αρκετά ευνοημένη απ' την μοίρα (βασικά, γιατί την κοπανούσα εύκολα από δουλειές πληρώνοντας το τίμημα!) έχω και γω δυο περιστατικάκια για το καλό (έτσι για να μπει και μια ιστοριούλα απ' το θέατρο που το 90% των ανθρώπων είναι για τα πανηγύρια, έτσι κι αλλιώς:1. Πρώτη μου παράσταση στην Ελλάδα και δουλεύω με ένα γνωστό όνομα της θεατρικής πρωτοπορίας (μη χέσω, τρομάρα μου!) Δουλεύουμε με τρομερή αυταπάρνηση, τρεις μήνες πρόβες απλήρωτοι, με ποσοστά. Γίνεται η πρεμιέρα, κόσμος στο θέατρο δεν πατά, φεύγουμε με εισπράξεις του ενός και των δυο χιλιάρικων κάθε μέρα, όμως έρχονται κριτικοί και άνθρωποι του θεάτρου να μας δουν. Για κακή μου τύχη, την ίδια ημέρα δημοσιεύεται μια κριτική που κάνει το λάθος να με αναφέρει ιδιαιτέρως και έρχεται στο θέατρο να δει την παράσταση ένας ηθοποιός με τον οποίο η μαντάμ σκηνοθέτης είχε μεγάλη καψούρα στο παρελθόν. Κι αυτός ο χριστιανός έκανε το λάθος να της πει ότι του άρεσα και πως ήμουν καλή. Αποτέλεσμα: να μου βάλει πρόβες κάθε μέρα πριν την παράσταση γιατί ήμουν, λέει, απαράδεκτη.Όταν την επόμενη χρονιά μου τηλεφώνησε για να συνεργαστούμε, έβαλα τα γέλια και της έκλεισα το τηλέφωνο στα μούτρα.2. Αρκετά χρόνια πριν, είχαμε μια παράσταση δρόμου σε ένα μεσαιωνικό φρούριο της Κρήτης. Φυσούσε 10 μποφόρ, ο αέρας άρχισε να παίρνει κι εμάς και τους θεατές (μοναδικό θέαμα, δεν θα το ξεχάσω ποτέ!) με αποτέλεσμα να διακοπεί η παράσταση. Στην παράσταση χρησιμοποιούσαμε κάτι μπουκαλάκια στα οποία βάζαμε παραφινέλαιο κι έγινε το τραγικό λάθος να χαθεί ένα καπάκι. Ενώ είχαμε μαζέψει τα πράγματα μας, ο σκηνοθέτης - στα όρια νευρικού κλωνισμού, ζήτησε ουρλιάζοντας απ'τους ηθοποιούς να ξανανοίξουν όλα τα πράγματα για να βρουν αυτό το πώμα που είχε αγοραστεί απ' τα τζάμπο. Αποτέλεσμα να φάει ένα ξεγυρισμένο χαστούκι απ' τον άνδρα μου (που γενικά δεν πειράζει ούτε μυρμήγκι) και να κατεβούμε όλοι οι ηθοποιοί με τα πόδια απ' το φρούριο μέσα στους αέρηδες! Την επόμενη μέρα υπέβαλα την παραίτηση μου: Το αστείο του πράγματος είναι πως όλοι οι υπόλοιποι ζήτησαν και συγνώμη για την συμπεριφορά τους, άρα τις πταίει γι' αυτά που περνάμε;Υ.Γ. Βλέπω συχνά τον σκηνοθέτη σε διαδηλώσεις να παριστάνει τον εργατοπατέρα και πεθαίνω στα γέλια!
