Το χειρότερο που μου 'κανε, που μου 'πε και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο .... ζήτησα γραπτώς άδεια για να πάω στην κηδεία του πατέρα μου, ημέρα Τρίτη θυμάμαι και μου λέει πας καλά;; Αρχή της εβδομάδας που πνιγόμαστε στην δουλειά;;; γιατί δεν πας στο μνημόσυνο;; Πέφτει και Κυριακή πάντα που είμαστε κλειστά.. Και έσκισε το χαρτί....Μου έπεσαν τα μούτρα, μου 'ρθε να της σπάσω τα δικά της, έμεινα αποσβολωμένη να την κοιτώ μαζί με 4 συναδέλφους που άκουγαν και δεν πίστευαν στα αυτιά τους. Εννοείται πως δεν πήγα για δουλειά, για να μην αναφέρω ότι και νομικά ήμουν ΑΠΟΛΥΤΑ καλυμμένη και μάλλον θα 'πρεπε να μου είναι και ευγνώμων που δεν την ανέφερα στην επιθεώρηση, Απλά καμιά φορά αναρωτιέμαι.. όταν κρυώσει το παιδί της έλειπε μία εβδομάδα, αν ήταν ο δικός της γονιός, πόσους μήνες θα έλειπε;;;;;
