#10 <<Οι μητέρες που μεγαλώνουν γιους με την κεντρική ιδέα «καμία δε θα σε αγαπήσει όσο εγώ», δημιουργούν εξαρτημένα τέρατα.>>Μα το οτι η μανα μας μας αγαπαει πιο πολυ απο καθε αλλη γυναικα ειναι απολυτως λογικο, Α'μπα. Η μανα εχει επενδυσει τα παντα σε μας. Καθε αλλη γυναικα μας βλεπει σαν μετοχη του χρηματιστηριου. Γι αυτο και κανονιζουμε τη ζωη μας οχι με το πως μας αγαπαει η μαμα αλλα με το πως μας φερονται οι γυναικες. Ετσι πολλαπλασιαζομαστε. Τωρα το οτι οι ανδρες καταλαβαινουν οτι δεν μπορουν να αγαπησουν τις μανες τους με την ιδια ενταση που οι μαναδες αγαπανε τους γιους εσυ το βαφτιζεις μισος οργη και παθος. Ποιος ο λογος για τετοια συναισθηματα; Μην τυχον και τους βγει να τις πηδηξουν; Νομιζω οτι στους περισσοτερους ανθρωπους το αυτοματο διακοπτακι που λεει "δεν πηδαμε ατομα που μεγαλωσαμε μαζι" δουλευει μια χαρα. Μπορει οτι λες να συμβαινει οριακα σε ατομα που ηδη κατι δεν παει καλα και εχει χαθει η ισοροπια.
