Δεν είναι θέμα σεβασμού της παράδοσης, είναι θέμα σεβασμού της νομοθεσίας.Οι άνθρωποι είναι τόσο πίσω ώστε να έχουν νομοθετημένη την μαντίλα, από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα.Όταν πας σε μια τέτοια χώρα, αυτοβούλως, ως τουρίστας, δεν τίθεται ζήτημα. Εσύ επιλέγεις να πας, ας μην πήγαινες. Λ.χ., όταν είχαμε πάει στο Ντουμπάι σε περίοδο Ραμαζανιού, γνωρίζαμε από πριν ότι υπήρχε το ζήτημα του φαγητού/ποτού δημόσια κατά τη διάρκεια της ημέρας. Δεν επιτρεπόταν ούτε να πιεις νερό δημοσίως, με θερμοκρασίες 40+ βαθμούς Κελσίου. Έπινες ή έτρωγες μέσα στο λεωφορείο στα "μουλωχτά", μέσα σε συγκεκριμένα εστιατόρια καλυμμένα με κουρτίνες κλπ.Εδώ το πρόβλημα είναι ότι οι αεροσυνοδοί δεν πηγαίνουν με την βούλησή τους (εκτός εάν εφαρμοστεί η εθελοντική υπηρεσία για την γραμμή αυτή). Πως θα τις υποχρεώσεις σαν εταιρεία να φοράνε την μαντίλα; Τι θα γίνει δηλαδή εάν μια αεροσυνοδός αρνηθεί να την φορέσει, θα την απολύσει η εταιρεία; (good luck μετά στα εργατικά δικαστήρια της Γαλλίας). Από την άλλη, τι θα γίνει εάν κανένας τρελός πολισμάνος συλλάβει καμία με το που θα βγει από το αεροπλάνο χωρίς μαντίλα;Την μόνη λύση μπορεί να την δώσει η εταιρεία, να αφήσει τις τσιγκουνιές και τις απειλές και να δώσει κίνητρα για τις αεροσυνοδούς για την συγκεκριμένη γραμμή, ώστε να πηγαίνουν μόνο όσες προσφέρονται για αυτό.Μπορεί το θέμα να φαντάζει μικρό, αλλά είναι συμβολικό. Εάν θα υποχρεωθεί κάποιος να φέρει ένα σύμβολο ανισότητας για επιχειρηματικούς λόγους (γιατί βέβαια θα μπορούσε μια εταιρεία να αρνηθεί να πετάει την συγκεκριμένη γραμμή, λόγω ζητήματος μαντίλας -πράγμα μάλλον ουτοπικό).
