Σε μια εποχή γεμάτη θόρυβο από όλα αυτά που ακούγονται για τους πρόσφυγες δεν έχουμε παρά να κάνουμε το εξής: Να κλείσουμε τα αυτιά μας στις γύρω φωνές και να ακούσουμε τους ίδιους. Πηγή: www.lifo.grΧτύπα τον μετανάστη να ξεσπάσεις τα νεύρα της κατάστασης της χώρας και των προβλημάτων σου. Γιατι για το κακομαθημένο εγώ σου, που όμως δεν διεκδίκησε ποτέ τίποτα και τα περίμενε όλα από κάποιο ΠΑΣΟΚ, πρέπει κάπου να ξεσπάσει για το ξεβόλεμα που έχει υποστεί. Όχι όχι, δεν θα κάτσεις να σκεφτείς, τι σου προκαλεί τα νεύρα και ξεσπάς. Που έχεις δίκιο, αν έχεις και προς ποιον. Χτύπα τον μετανάστη. Όπως κάποιοι "χτυπάνε", (έτσι λες) εσένα τον αδύναμο να αντιδράσει, ΕΤΣΙ ΚΑΝΕΙΣ και εσύ. Απόλυτα αναμενόμενο όμως. Τα πιο πολλά παιδιά επαναλαμβάνουν τα λάθοι των γονέων ή γενικότερα των προτύπων τους. Ακόμα και αν έχουν βιώσει την αδικία των πράξεων τους. Αν όμως έκανες την σύγκριση της κατάστασης της δικής σου (έστω εν μέσω κρίσης) με του μέσου μετανάστη στην Ελλάδα και την έκανες πραγματικά και αντικειμενικά θα έβαζες τα κλάματα με το πόσο μύξα είσαι. Το ΠΟΣΑ άντεξαν αυτοί οι άνθρωποι και πόσο ΕΥΚΟΛΑ εσύ "δεν αντέχεις αυτήν την κατάσταση" και σκέφτεσαι τις νάρκες στα σύνορα. Και μην ξεχνάμε ότι πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς, έχουν ζήσει καταστάσεις διαφορετικές απο του μέσου Έλληνα. Έχουν επιβιώσει από πολύ πιο επικύνδινες καταστάσεις. Τι να τους πει τώρα η Χ.Α.? Δεν τους είναι κάτι το τόσο δύσκολο το να ξεσπαθώσουν εναντίον της οργανωμένα. Ίσως όμως, επειδή ακριβώς έχουν κάποια βιώματα, εκτιμούν κάποια πράγματα που "εμείς" θεωρούμε δεδομένα. Και υπομένουν. Χωρίς να έχουν τίποτα να χάσουν υπομένουν και δείχνουν σεβασμό. Τους θαυμάζω και λίγο τους ζηλεύω. Οπότε τελικά δεν το βλέπω να μπορεί κανείς εύκολα να κάνει αυτό που προτείνεται στο τέλος. Μπορείς να κλείσεις τα αυτιά από τις φωνές των άλλων. Με την δική σου πληγωμένη φωνή μίσους, τι κάνεις όμως? Γιατί συνήθως αυτή δίνει την εντολή στα αυτιά για επιλεκτική ακοή. Των φωνών του μίσους αντί των πραγματικών ανθρώπινων φωνών. Άλλωστε, όπως πολλές φορές έχει ειπωθεί σε αυτήν την στήλη, πρέπει κανείς να κοιτάξει τον εαυτό του στα μάτια πρώτα, να κάνει την αυτοκριτική του και μετά ίσως μπορέσει ψύχραιμα να μιλήσει για οποιοδήποτε θέμα. Είτε το μεταναστευτικό, είτε κάποιο άλλο πολιτικό/κοινωνικό/οικονομικό πρόβλημα, είτε -ποσο μάλλον- προσωπικό.
