Ο Ρουπακιώτης της ΔΗΜΑΡ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικού που νοιάζεται αποκλειστικά για την συντεχνία του. Ο Ρουπακιώτης π.χ. αξίωνε την υποχρεωτική παρουσία δικηγόρων στις ρυθμίσεις των δανείων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Ο Μανιτάκης από την άλλη αποτέλεσε διακοσμητικό στοιχείο - οι παρακάτω δηλώσεις του αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα της νοοτροπία του "βρισκόμαστε σε μια φάση παγκοσμίου πολέμου και ζούμε έναν παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο και χαρακτήρισε τη διαπραγμάτευση ως τη «σύγχρονη τέχνη του πολέμου" - διαπραγμάτευση στην διαπραγμάτευση για να μην γίνει τίποτα! Το συμμάζεμα του δημοσίου το επιβάλλει ο οικονομικός πόλεμος.
