Είμαι απαισιόδοξος,αν πω ότι τίποτα απολύτως δεν μπορεί να προσφέρει;Μακάρι,τα παιδιά να πετύχουν κάτι(;).Η ποίηση όμως υπάρχει,μετά την ελληνική αρχαιότητα,μόνον για απελπισμένες και μοναχικές ψυχές.Έχασε,εδώ και αιώνες,την αρχαία χρησιμότητα προς διαπαιδαγώγηση των νέων(ομηρικά έπη).Αν όμως αλλάξει επί τα βελτίω έστω και ένα άτομο,σήμερα,κάτι είναι κι αυτό.Οπότε μπράβο στην αισιοδοξία των παιδιών και καλή επιτυχία! Πάντως,έτσι κι αλλιώς,σε κλειστό κλαμπ θα εξελιχθεί το πράγμα...Είναι μοιραίο.Λυπάμαι για την απαισιοδοξία μου...