Αγαπητέ, αναφέρεσαι σε μια ιστορική πραγματικότητα που δεν υπήρξε ποτέ. Ακόμη και στην αρχαιότητα, δεν είχε όλη η ποίηση διδακτικό και πολιτικό ρόλο. Αυτό ήταν το ιδανικό του kill-joy Πλάτωνα, που άλωστε το υπονομεύει ο ίδιος με την ποιητική του γλώσσα. Και περισσότερο θυμίζει "κλειστό κλαμπ" η εθνοκεντρική αντίληψη της ποίησης ως δημοδιδάσκαλου