Πολλές αναμνήσεις μου ξύπνησες , Άρη, με το σημερινό post! Το σινεμά το αγάπησα στα θερινά σινεμά! Τι να πρωτοθυμηθώ; -το ΑΒ στα Πατήσια. Κουκλίστικο, μα δυστυχώς δεν υπάρχει πια. Την πρώτη μου ταινία εδώ την είδα κρυφά με τον φαδερ μου. Κρυφά γιατί ηταν η τελευταία προβολή και η ταμίας είχε μπει μέσα, αλλά η πόρτα ηταν ανοικτή. Έπαιζε Hitchcock . Δεν καταφέραμε να δούμε το τέλος, γιατι η καρδιά μου χτυπούσε απ την παρανομία μας και ήθελα να φύγουμε. - Ελληνίς στους Αμπελόκηπους. Γιασεμί και αγιόκλημα και άπειρες ταινίες. Εδώ έχω δει και μια απ τις πιο βαρετές (πέστε να με φάτε) που έχω δει. Το Γόνατο της Κλαίρης του Ρομέρ (στο τέλος χειροκροτούσαν και εγώ απορούσα τι δεν πιάνω). - Ελληνίς στο Αγρίνιο. Κατάφυτο και υπέροχο. Τα ωραιότερα εφηβικά μου καλοκαίρια. Σχεδόν κάθε μέρα πήγαινα. Εδώ έχω δει τους Doors του Stone με βροχή. Φύγανε όλοι και μείναμε δέκα άτομα σε ενα υπόστεγο τόσο δα, να δούμε την ταινία. Το αποτέλεσμα με είχε απογοητεύσει και καλά, γιατί είχα απίστευτο έρωτα με το συγκρότημα. - Στο Καμάρι στη Σαντορίνη , πολύ όμορφη τοποθεσία. Εκτός απο ταινίες , έχω παει και για βραδιές τζαζ. -θερινός Μυκόνου ,μες στο πεύκο. Αλησμόνητο καλαμάκι με ψωμάκι καρφωτό. Κάθε μέρα βλέπαμε και άλλη ελληνικη ταινία. Ήταν τέλος σαιζόν και τις ελληνικές τις έπαιζε τότε.