Nanage, καμία σχέση. Δεν τις κάνω εγώ τις ερωτήσεις. Σιχαίνομαι να κλαίγομαι και να παραπονιέμαι. Απλά όταν έρχεται η γνωστή ερώτηση "Υπάρχει κάποια στην ζωή σου αυτόν τον καιρό" και η απάντηση είναι αρνητική, εκείνες το αρχίζουν.Το αν είναι ευγενείς - γυναικουλίστικες δικαιολογίες, τι να πω, εσύ το βλέπεις έτσι. Στα χαρακτηριστικά που αναφέρεις, το ότι δεν οδηγώ έχεις πιάσει. Το θέμα των ενδιαφερόντων και της όρεξης για ζωή, είναι υποκειμενικό νομίζω, καθώς τα δικά μου ενδιαφέροντα μπορεί να είναι για άλλους αδιάφορα, και ο δικός μου τρόπος έκφρασης της όρεξης για ζωή, μπορεί σε κάποιους να είναι ανορεξία ή και λαιμαργία. Δεν έχω την ανησυχία αν θα "μείνω μόνος", ούτε αν θα γνωρίσω τον "μεγάλο έρωτα", 25 χρονών είμαι ακόμα, οπότε ξέρω ότι έχω μέλλον μπροστά μου. Επίσης, δεν έχω την ασίγαστη ανάγκη να είμαι με κάποιαν συνέχεια, μια χαρά υπάρχω και μόνος. Απλά, επειδή το όλο θέμα των σχέσεων (μάλλον λόγω έλλειψης ποιοτικών και ποσοτικών εμπειριών - 2 περιστασιακές σχέσεις- ) μου είναι ασαφές, προσπαθώ να το κατανοήσω όσο καλύτερα μπορώ. Και ναι, μου την σπάει αφάνταστα που δεν μπορεί αυτό το ζήτημα να αναλυθεί σε πιο αντικειμενικές και ξεκάθαρες "μεταβλητές". Το ξέρω ότι δεν γίνεται αυτό, αλλά με νευριάζει. Η αβεβαιότητα και η ασάφεια μου προκαλούν ανασφάλεια.