1. Ενοχλητική μετάφραση (πριν χρόνια, Μαντάμ Μποβαρύ σε πολύ "μαλλιαρή" δημοτική - πριν χρόνια το διάβασα στα Αγγλικά και το καταευχαριστήθηκα)2. Μεγαλύτερη δόση συγγραφέα απ'ό,τι αντέχω (ένα complete prose του Γούντυ Άλλεν - ταινίες ναι, σε βιβλίο δεν τον αντέχω όμως)3. Στενόχωρα βιβλία σε δύσκολες περιόδους (Καθώς Ψυχορραγώ στην ανεργία, Primo Levi στην καρδιά του χειμώνα; Όχι.)4. Βιβλία-τούβλα με πολλούς χαρακτήρες ή που απαιτούν μεγάλη συγκέντρωση σε περίοδο πολλών υποχρεώσεων (έχω ξεκινήσει τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών ίσα με τέσσερις φορές, παρατήσει Pynchon και David Foster Wallace)5. Βιβλία αυτοβοήθειας (μου δάνεισαν το Getting things done και το παράτησα - οh, the irony.), στρατευμένα non-fiction (Richard Dawkins, Naomi Klein), ασχέτως αν συμφωνώ ή όχι.6. Γραφή που δε μου ταιριάζει καθόλου (Hollinghurst, E.M.Forster)Παραδόξως, βιβλία που με εκνευρίζουν παρά με κουράζουν (βλ. Atlas Shrugged, οτιδήποτε του D.H. Lawrence) συνήθως τα τελειώνω. Η διεστραμμένη ικανοποίηση του να τα σχολιάζω με φίλους γελώντας είναι μάλλον η αιτία.Πριν λίγες μέρες ξαναξεκίνησα το Infinite Jest. Να δούμε. :)