Ωραιο το αρθρο σας αυτο, προσωπικα θα προσθεσω αλλο εναν λογο που μπορει καποιος να αφησει ενα βιβλιο στη μεση, περα απο τους προφανεις λογους.Το να ταυτιστεις τοσο πολυ με την "ηρωιδα" του βιβλιου και να σου δημιουργειται τετοια ενταση που να μην μπορεις να την διαχειριστεις και να σου βγαινει υπερβολικος συναισθηματισμος, κλαμματα κτλ.Προσωπικα ειμαι πολυ αισιοδοξος ανθρωπος. Εκεινη την περιοδο ομως δεν ημουν κ στα καλυτερα μου με αποτελεσμα να αγορασω ενα καταπληκτικο βιβλιο κατα τα άλλα, αλλά δεν μπορεσα να διαχειριστω την επιπλεον "συναισθηματικη" φορτιση που μου δημιουργουσε. Στο μελλον ομως, οταν θα νιωσω παλι ετοιμη θελω να το ξανα ξεκινησω απο εκει που το αφησα, για να μαθω επιτελους το... τελος της ηρωιδας και ευελπιστω να ειναι καλο. :-))
