Αχ αυτός ο ψυχαναγκασμός... Έχω διαβάσει τα άπαντα του Τόλκιν (μέχρι και το Σιλμαρίλιον) τελείως ψυχαναγκαστικά. Έλεγα δεν μπορεί... όλοι τα καλύτερα λένε. Ε, δεν είναι για μένα παρόλο που οτιδήποτε σε fantasy το καταβροχθίζω! Υπέφερα μέχρι να τα τελειώσω!!! Και προς το παρόν (παρόν γιατί ψυχαναγκαστικα θα τα τελειώσω και αυτά σε κάποια φάση), έχω αφήσει στη μέση το Όνομα του Ρόδου (με κάνει να νιώθω τελείως χαζή ο λόγος του, μου παίρνει αρκετή ώρα μέχρι να κατανοήσω ό,τι διαβάζω) και το "For whom the bell tolls" το οποίο ξεκίνησα έχοντας προηγούμενη καλή εμπειρία από Χέμινγουεη αλλά... η υπόθεση του συγκεκριμένου, δεν μου αρέσει.