#12.κι εγω , κι εγω ειμαι απο τα καλυτερα παιδια!Παντως, επειδη ασκουμε το ιδιο επαγγελμα (αλλη ειδικοτητα) , να σου πω οτι αυτη η αμφιβολια προσωπικα με βοηθαει, γιατι ψαχνομαι συνεχεια. Ειναι μεγαλη προκληση το επαγγελμα αυτο, οταν βεβαια σου αρεσει και το εχεις επιλεξει, οχι αν βρεθηκες εκει για λαθος λογους ( πχ γιατι απλως υπηρχε μεγαλη απορροφηση πτυχιουχων, παρολο που δε σου αρεσουν τα παιδια και το αντικειμενο). Οσο για τους υπολοιπους, κανεις δεν ξερει τι δουλεια κανεις εσυ μεσα και εξω απο την ταξη, και -να σου πω και κατι?- δεν ειναι υποχρεωμενος να ξερει. Εσυ ξερεις και δε χρειαζεται να απολογεισαι, μονο στους μαθητες σου και στο παιδαγωγικο κομματι πρεπει να εισαι υπεθυνη και να προσεχεις. Απο την αλλη πλευρα, να πουμε και την αληθεια, αυτο που δεχομαστε εμεις ως εκπαιδευτικοι το δεχονται και αλλοι επαγγελματιες. Αν ρωτησεις δικηγορους, θα σου πουν οτι κουραστηκαν να τους αποκαλουν αλλαζονες και ψευτες, οι γιατροι θα σου πουν οτι δεν ειναι ολοι κομπογιαννιτες και φιλοχρηματοι, καταλαβαινεις τι εννοω. Για ολους λενε κατι. Καλημερα σε ολους! ( by the way, τελειο το αρθρο για τους Δυσκολους στο φαγητο Λενα! η συγκατοικηση με εναν δυσκολο στο φαγητο σε κανει να σκεφτεσαι νεους τροπους χρησης των σκευων- να του φερεις το τηγανι στο κεφαλι πχ...)