Αγαπητό μαύρο πρόβατοΈχεις απόλυτο δίκιο στο οτι η εκπαιδευτική εμπειρία δεν μετριέται έτσι απλά. Είναι η μοναδική εμπειρία 100% intangible (που λένε) και για αυτό χρειάζονται πολλοί παράμετροι αξιολόγησης για μία καλή ανάλυση απο μία πρόχειρη μέτρηση όπως είναι αυτή. Επίσης τώρα που ξαναβλέπω την ερωτηση θα μπορούσα να τη διατυπώσω καλύτερα αλλα επι της ουσίας τα αποτελεσματα θα ήταν πάνω κάτω τα ίδια.Ούτε διαφωνώ στο ότι έστω και ένας δάσκαλος μπορεί να κάνει τη διαφορά, το θέμα είναι γιατί μόνο ένας; που είναι οι άλλοι; τι κάνουν; αν υπήρχαν περισσότεροι χαρισματικοί εκπαιδευτικοί δεν θα ήταν καλύτερα; Όσοι απαντήσατε "ναι" για παράδειγμα είχατε σχεδόν σίγουρα καλύτερη εκπαιδευτική εμπειρία απο όσους απαντήσαμε "όχι". Αγαπητή Πόντια.Αναγκαστικά ο καθένας απαντάει με τα σημερινά κριτληρια, εφόσον βάζεις την διάσταση αυστηρού-πράου να δούμε τι μπορεί να σημαίνει αυτό σε σχέση με την διάσταση καλού δάσκαλου - κακού δάσκαλουα. πράος - καλός δάσκαλοςβ. αυστηρός - καλός δάσκαλοςγ. πράος - κακός δάσκαλοςδ. αυστηρός - κακός δάσκαλοςΜπορεί να συμβαίνει οτιδήποτε απο τα παραπάνω και όχι αναγκαστικά το β. και το γ. αλλά δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία οτι οι πιο κατάλληλοι απο όλους τους άλλους βρίσκονται στην κατηγορία α.Η εμπειρία της όποιας μάθησης είναι φυσιολογικά ευχάριστη στον άνθρωπο, το πόσο μπορεί να περιοριστεί ή να αναδειχτεί εξαρτάται κυρίως απο αυτόν που σου μεταδίσει τη γνώση.Πάρε για παραδειγμα τα κείμενα της Βασιλικής Πλιάτσικα. Στην πραγματικότητα δεν έχεις καν την επιλογή να μην θέλεις να μάθεις τι κάνει ο μικρός Βίκινγκ όταν βαριέται στο πλοίο και αυτό ακριβώς την κατατάσσει στην κατηγορία α.Υπερισχύουν τα όχι αλλά ακόμα και 50-50 να ήταν, τα νέα δεν θα ήταν καλά. Νομίζω ότι η εκπαίδευση είναι άλλη μια περίπτωση θεσμού που περιβάλεται με ένα υψηλό ιδεώδες όταν το συζητάς γενικώς αλλά αν την αντιπαραβάλεις με την πραγματική προσωπική σου εμπειρία τότε υποβαθμίζεται πολύ.
