#2 Αυτό το "κλαίει και χτυπιέται" μου κάνει για συναισθηματικός εκβιασμός. Βάλε την κάτω και πες της ότι αυτή τη φορά θα μιλήσετε σαν ενήλικες και όχι σαν έφηβοι με υστερίες και κλάμματα. Ρώτα την τι ακριβώς θέλει. Να ζήσετε εδώ και να σας ταράζει το ελληνικό κράτος στη φορολογία, προκειμένου να συντηρεί όλες τις στρατιές δημοσίων υπαλλήλων (συμπεριλαμβανομένων και των παπάδων) ή προτιμάει να ζήσετε μια αξιοπρεπή ζωή στις Βρυξέλλες; Ένα λογικό εμπόδιο που μού έρχεται στο μυαλό είναι η γλώσσα, ότι μπορεί να μην ξέρει καμία από τις 3 γλώσσες που ομιλούνται στο Βέλγιο. Ακόμα και αυτό λύνεται, βέβαια, ως ένα σημείο. Δέξου τη δουλειά και απλά να πηγαινοέρχεστε. Να έρχεσαι εσύ, να έρχεται κι εκείνη. Μπορεί σε κάποια ταξίδια της με τα παιδιά, για να σε επισκεφθούν, να καταλάβει ότι εκεί είναι πολύ καλά, για να ζήσετε, και να αλλάξει γνώμη.