@Bonita Μια χαρά τα γράφει η Λένα. Και λίγα της λέει. Έχω χάσει δυο δικούς μου ανθρώπους απο καρκίνο. Επειδή λοιπόν έχω περάσει αυτό που λες "επίπονο" έχω να σου πω ότι στο "επίπονο" δεν σου περισεύει χρόνος για να σκεφτείς την πάρτη σου. Προσπαθείς να στηρίξεις τους ανθρώπους που είναι γύρω απο τον ασθενή όσο γίνεται. Και τον εαυτό σου. Αλλά εσωτερικά, βουβά. Όχι σαν να παίζεις σε τηλεοπτική σειρά και να φωνάζεις κάθε τρεις και λιγο: "Βοηθήστε με σας παρακαλώ βοηθήστε με, έπαθα κάτι κακό". Αυτά.