Aυτο δυστηχως ισχυει και εδω στην Αγγλια. εχω μιλησει με νηπιαγωγο η οποια μου ειπε οτι στεναχωριεται απιστευτα οταν βλεπει ενα παιδακι να εχει πεσει κατω και να κλαιει και να μην μπορει να το αγκαλιασει γιατι τους εχουν πει οτι δεν επιτρεπεται και μετα θα εχουν οι ιδιοι προβληματα. δυστηχως ζουμε σε μια εποχη παρανοιας -παντου βλεπουμε πιθανους παιδεραστες, τρομοκρατες, απατεωνες κτλ ) . εχουμε ξεχασει οτι οι περισσοτεροι ανθρωποι ειναι κυριως καλοι ανθρωποι. ποσο λυπηρο αν το σκεφτει κανεις.