Και εγώ μια από τα ίδια σχεδόν Αμύριστο λουλούδι. Αναβολή στην αναβολή από τα 30 μέχρι τα 40 που είμαι τώρα και αποφάσισα πως απλά ΔΕΝ θέλω. Και πως τελικά ποτέ δεν ήθελα. Το παράδοξο είναι πως θα ήθελα πολύ να θέλω, για να είμαι σαν τις περισσότερες γυναίκες, για να συμβαδίζει ο τρόπος ζωής μου με των γύρω μου, για να ζήσω και αυτήν την εμπειρία στην ζωή μου, για να έχω πιο σαφείς στόχους στην καθημερινότητά μου και στο μέλλον μου, για να νιώθω πιο χρήσιμη κοινωνικά-υπαρξιακά για να για να... Τουλάχιστον όμως βρήκα το θάρρος μέσα μου να δω ότι κανένας από αυτούς τους λόγους δεν συγκρίνεται με τον έναν και μοναδικό λόγο που αξίζει να κάνεις ένα παιδί. Και αυτός ο λόγος δεν υπήρξε ποτέ μέσα μου. Πολύ εξαντλητική η διαδικασία μέχρι να το αποδεχτείς, και αρκετά βαρύ το τίμημα -κυρίως το κοινωνικό- όταν το κάνεις σε χώρες όπως η Ελλάδα που δεν είναι πολύ΄φιλόξενη κοινωνικά σε γυναίκες single των 40 και πάνω. Από την άλλη, είναι μια λύτρωση να πορεύεσαι με αυτό που είσαι.