Πέρα από το παρωχημένο κνίτικο πολιτικό συλλογισμό σου, θα σου απαντήσω πως εσύ είσαι ημιμαθής. Ο Μπουχάριν στο βιβλίο του για τον υλισμό, κάνει λόγο πως η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων θα επιφέρει το σοσιαλισμό. Τώρα, που η διαφορά όταν μιλάω για σχεδιοποίηση της βιομηχανίας, με τη σχεδιοποίηση όλης της παραγωγής. Αυτό εννοείται..."Δεν σχεδιοποιείται (;) η βιομηχανία αλλά σχεδιάζεται ολόκληρη η παραγωγή. Και αυτό δεν φέρνει ως "φυσική αναγκαιότητα" τη σοσιαλιστική κοινωνία γιατί για να γίνει όλο αυτό, ήδη η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της έχουν πάρει την πολιτική εξουσία και συνειδητά αλλάζουν τις παραγωγικές σχέσεις, άρα ήδη ζούμε σε μια σοσιαλιστική κοινωνία, με όλες τις αντιφάσεις που έχει μια διαδικασία αλλαγής."Δηλαδή στην """σοσιαλιστική""" ΕΣΣΔ, ο λαός είχε την εξουσία και σχεδιοποιούσε την παραγωγή, κι όχι το Κόμμα-υπερκράτος. Και μετά μιλάς για ημιμάθεια. Και όχι, στην ΕΣΣΔ δεν υπήρξε κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, αλλά ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ. Στο κατηχητικό στον Περισσό, τέτοια σας λένε; "όσο για την ελευθερία, πάρτο απόφαση πως όσο παραμένεις σκλάβος των μη ικανοποιημένων αναγκών σου, (να φας, να ντυθείς, να μείνεις σε σπίτι, να πας στο γιατρό, στο θέατρο) όσες παπάντζες και να λες, ελεύθερος δεν είσαι."Μιλάς για ελευθερία και επικαλείσαι την ΕΣΣΔ ως ιδεώδες. Είναι οξύμωρο... Δουλεία (εξίσου ξενωμένη στα μέσα παραγωγής του συλλογικού εργοδότη (Κράτος)), στέγη παραχωρημένη από το Κράτος και φαΐ με το κουπόνι. Οκ, δουλειά και φαΐ. Όλα τ' αλλά χεσμένα. Και ας κυνηγούσαν σαν άλλη Ιερά Εξέταση την ανένταχτη στα ιδεολογικά καλούπια του Κόμματος, σκέψη. Ας ανήκε ολοκληρωτικά η εξουσία στο Κόμμα, κι οι μάζες να είναι πολιτικά παθητικές (απείρως περισσότερο από τις αστικές "δημοκρατίες") και φοβισμένες να μη χάσουν το κεφάλι τους, και οι υπόλοιποι ενθουσιώδη λοβοτομημένα πρόβατα από την προπαγάνδα, να λατρεύουν σαν άλλο Τσάρο τον "Πατερούλη". Τέτοια κοινωνία ονειρεύεστε, γι αυτό εξάλλου το Κόμμα σας έστειλε συλλυπητήρια επιστολή στο θάνατο του τυράννου της Β. Κορέας. *Επίσης φαίνεται να μη γνωρίζεις ούτε Λένιν, ο οποίος σνομπάρει το προλεταριάτο, λέγοντας πως δεν μπορεί να δει την κοινωνία σαν όλο, μέσα από μια επαναστατική προοπτική, αλλά φτάνει μέχρι τον τρεϊντγιουνισμό. Αυτό σημαίνει πως οι μικροαστοί διανοούμενοι που έγιναν "επαναστάτες" πρέπει να αναλάβουνε τα ινία της εξουσίας (σ΄όλους τους τομείς διακηρύσσει ό Λένιν, πνεύμα και ύλη, ο οποίος έθεσε τις βάσεις της ολοκληρωτικής εξουσίας). Το προλεταριάτο και ο λαός γενικά, από μια φάση και μετά, έχασε κάθε δημόσιο έλεγχο της πολιτικής και της οικονομίας στην ΕΣΣΔ, και το Κόμμα έγινε ο μοναδικός κάτοχος της εξουσίας. Είναι στη λενινιστική "φύση" σας ο αντιδημοκρατισμός. Και όχι, το Κράτος και Επανάσταση, είναι άλλο θέμα. Και ένα κόμμα όπως το ΚΚΕ, όταν εκθειάζει ένα καθεστώς όπου το Κόμμα-Κράτος των σοφών που "γνωρίζουν" τους "νόμους" της Ιστορίας, κατέχει ολοκληρωτικά την εξουσία, όπου η μισαλλοδοξία είναι θεσμοθετημένη, και βαφτίζεται "σοσιαλιστικό" επειδή τα μέσα παραγωγής δεν ανήκουν σε έναν ή ομάδα καπιταλιστών, αλλά στον συλλογικό εργοδότη (Κράτος) όπου σχεδιοποιεί την οικονομία, πως να το ψηφίσεις ξαναρωτώ, όταν η πολιτική ελευθερία θυσιάζεται στο βωμό της σχεδιοποιημένης όχι απλά παραγωγής, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας. Γιατί αυτό συνέβη στην ΕΣΣΔ. Το Κόμμα επιχείρησε να σχεδιοποιήσει ολόκληρη την κοινωνία.
