Νομίζω ότι σε μια στήλη που λέγεται μικροπράγματα χωράει και ο Ρέμος και ο Τράγκας και με το παραπάνω...Και χωρίς να θέλω ούτε να υπερασπιστώ τον Άρη ούτε και να βάλω λόγια στο στόμα του, εκλαμβάνω το άρθρο ως μια αντιπροπαγάνδα στον υπέρμετρο λαικισμό της αφρόκρεμας του "τηλεοπτικού" lifestyle, και αισθάνομαι ότι το άρθρο παρήχθει κατόπιν μιας ανήσυχης σκέψης πάνω στους τζάμπα μάγκες, την παράπλευρη πολιτική ακροποίηση στην οποία συμβάλλουν και την οποία συντηρούν, το ψεύτικο πρόσωπο όσων σιγά σιγά υιοθετούν φασιστική ρητορική και τον κίνδυνο η ρητορική αυτή να γίνει κανόνας της μεγαλύτερης φέτας της δια-σκέδασης(προσοχή σ αυτήν την λέξη παρακαλώ) στην Ελλάδα και της ψυχ-αγωγίας(και εδώ προσοχή παρακαλώ, ευχαριστώ) των εγχώριων media. Τον κίνδυνο να ταυτιστεί η οποιαδήποτε αντίσταση των πληγέντων και αδικημένων από την κρίση, με την ρητορική αυτή, δηλαδή με τον βόθρο, όπως λες. Νομίζω το λιγότερο που έχει να κάνει ένας εναλλακτικός-θα λεγα- αρθρογράφος γνώμης είναι να αντιπροπαγανδίσει. Να ψεκάσει τον βόθρο με αντιμικροβιακά άρθρα, γιατί στο τέλος η μπόχα θα ναι ανυπόφορη και ανίκητη.Από μένα, εύγε Άρη.
