#6 οι αποδοχές που κάνεις είναι αφελείς και δείχνουν μία επιφανειακή ανάγνωση. Δεν γνωρίζω την ηλικία σου. Αν είσαι μικρός/ή τότε μπράβο. Δεν πειράζει που κάνεις αφελείς παραδοχές τώρα. Γιατί αν συνεχίσεις να διαβάζεις πραγματικά κι όχι τα εύκολα σε λίγο καιρό θα χαμογελάς μ' αυτό που έγραψες. Κι αυτό είναι καλό. Αν είσαι μεγάλος/η θα πρέπει να μελετήσεις παραπάνω. #7 θα έλεγα πως μάλλον καλά θα έκανες να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο γι' αυτό το θέμα. Κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι το παιδί σου θα είναι πάντα καλά. Εσύ το έζησες από πρώτο χέρι και ξέρεις τον πόνο. Εγώ γι' αυτό δεν μπορώ να πω τίποτα. Μόνο πως ο φόβος δεν είναι πάντα καλός σύμβουλος. Από την άλλη μπορεί και να σε σώσει. Ένα είναι βέβαιο. Οι κοινωνίες πάντα άλλαζαν. Αυτά που εσύ θεωρείς τύχη που τα έζησες το παιδί δε θα τα ξέρει για να του λείψουν. Μην αφήνεις αυτή τη σκέψη να σε οδηγήσει σε αποφάσεις. Είναι μία απαισιόδοξη χωρίς νόημα σκέψη. Εμένα πάντα με οδήγησε σε λάθος αποφάσεις.
