#6 Δεν είμαι σίγουρη αν κάνεις νοητικά άλματα επειδή δεν είσαι σίγουρος/η τι σκέφτεσαι, ή αν ξέρεις τι σκέφτεσαι αλλά βρίσκεις πιο ιντριγκαδόρικη την αινιγματική διατύπωση, επειδή Πάντειο, ξέρω 'γω.Προσωπικά, Λένα, μια πολύ εύκολη σύνδεση ανάμεσα στη συγχώρεση και το μαζοχισμό (ή σε αυτό που μοιάζει με μαζοχισμό) είναι, απλούστατα, η στρεβλή αντίληψη της συγχώρεσης.Αν, δηλαδή, αντί να αφήσεις πίσω σου τα φαντάσματά σου, ώστε οι άλλοι να μην έχουν τον έλεγχο της ύπαρξής σου (=συγχώρεση), αντιθέτως σβήνεις μονοκοντυλιά τις εμπειρίες σου, δεν λαμβάνεις καμιά μέριμνα ώστε να μην επαναληφθούν, και παραδίδεις εκ νέου τον εαυτό σου στα χέρια όσων σε έβλαψαν, για να σε ξαναβλάψουν με τον ίδιο τρόπο - άρα γίνεσαι διπλά υποχείριο. Και μετά ονομάζεις αυτό συγχώρεση.Εκεί εντοπίζω και τη σύνδεση με το "δεν κυριαρχείς επί του εαυτού σου" του γράμματος. Αν δεν εννοεί αυτό, τότε απλώς δεν καταλαβαίνω τι θέλει να πει.
