Πολύ ενδιαφέρουσα γυναίκα και συμμερίζομαι το 99,99% αυτών που νιώθει. Έχω μόνο δυο ενστάσεις. 1. Παρουσιάζει 8 λόγους για να μη θέλει κανείς παιδί, αφήνει νίξεις για πολλούς ακόμη. Κι εμένα αν με ρωτήσεις σου απαριθμώ 50, πολύ εύκολα.Ένα όμως πράγμα που μου έμαθε ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου είναι το εξής: Τις σημαδιακές αποφάσεις στη ζωή μας (αν θα παντρευτούμε, γεννήσουμε, μεταναστεύσουμε κλπ.) τις παίρνουμε, στην πραγματικότητα, με βάση έναν σημαντικό -για μας- λόγο.* Όλα τα υπόλοιπα επιχειρήματα είναι απλώς για ενίσχυση, για δικαιολόγηση, για να μη μας πούνε τρελούς. Δεν είναι τυχαίο που όταν λαμβάνουμε τις "ενδεδειγμένες" από την κοινωνία αποφάσεις δεν τις στηρίζουμε με διακόσια επιχειρήματα. Κανείς δεν παρουσιάζει διεξοδικά γιατί παντρεύτηκε, γιατί έκανε παιδιά.Και οι άνθρωποι που γίνονται γονείς πολύ συχνά λατρεύουν τη δουλειά τους, αγαπούν τα ταξίδια και τις εξόδους, την ξεκούραση και τον ύπνο. Αλλά η τεκνοποίηση είναι ένστικτο που, όταν υπάρχει, κάνει όλα τα άλλα να μπορούν να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα - ή οδηγεί τον άνθρωπο στην υπερπροσπάθεια ώστε να τα καταφέρει όλα μαζί.Αυτά που περιγράφει το άρθρο δεν είναι "λόγοι". Είναι τα πλεονεκτήματα, από μια απόφαση που θα έπαιρνε ούτως ή άλλως.2. Για τον ίδιο λόγο μου χτυπάει άσχημα η επιλογή της λέξεις "ιδεολογία". Εξίσου άσχημα όπως αν παρουσίαζε κάποια ως ιδεολογία τη μητρότητα. Η έννοια της ιδεολογίας συνεπάγεται την πίστη σε κάποιες αρχές τις οποίες, κακά τα ψέματα, θεωρούμε σωστότερες από άλλες. Ναι, οι στρατιές από αυτοδιαφημιζόμενες "μανούλες" ίσως πεισμώνει πολλές από εμάς. Η συνεχής προβολή των προτύπων, η πεπόιθηση πολλών ότι είναι "καλύτερες".Το ζήτημα όμως δεν είναι να αποδείξουμε ότι εμείς είμαστε καλύτερες (προβάλλοντας την σπανιότητα/αντισυμβατικότητα της επιλογής ως κάτι ψαγμένο και χίπστερ) αλλά απλώς ότι δεν είμαστε χειρότερες, και τίποτε παραπάνω.(* Ενίοτε ούτε καν "λόγο", αλλά ενστικτώδη επιθυμία.)