#5 Τον πρώτο χρόνο στην Αμερική τον πέρασα κλεισμένη σε ένα δωμάτιο. Τις λίγες φορές που έκανα κάποιες προσπάθειες κοινωνικοποίησης επέστρεφα πιο κουρασμένη και πιο μόνη από ποτέ. Τώρα που το βλέπω από μακριά, ένας λόγος ήταν ότι δεν μου ταίριαζε κ α θ ό λ ο υ το master που είχα διαλέξει- που σημαίνει ότι δεν είχα και πολλά κοινά για πρώτες κουβέντες με τους συμφοιτητές μου. Ήμουν εκτός κλίματος. Το δεύτερο λάθος μου ήταν ότι οι πρώτες μου προσπάθειες ήταν με Έλληνες που ήταν ήδη δικτυωμένοι και παμπλούτου (δεν μπορούσα να πάω στα μισά από τα μέρη που πηγαίνανε) και θα έπρεπε να τους κυνηγήσω. Έλληνες που στην Ελλάδα δεν θα τους διάλεγα είναι αλήθεια για παρέα. Ε, αντί να τους κυνηγήσω έκατσα σπίτι μου. Το τρίτο λάθος ήταν ότι όντας ομορφφούλα πήγα να εκμεταλλευτώ το γεγονός και στον πρώτο κοινωνικό που με πλησίασε από το τμήμα έδειξα κάποιο ενδιαφέρον. Τελικά ήθελε να βγαίνουμε μόνο οι δυο μας και από την στιγμή που δεν τα "έφτιαξα" μαζί του μπήκα στην μαύρη λίστα. Μετά από έναν χρόνο κατάθλιψης, μοναξιάς και άνοδο της ζυγαριάς κατά 10 κιλά, διαπίστωσα πως δεν είμαι το άτομο που μπορώ να κάνω παρέες στα μπαρ, στην καφετέρεια και στα διαλλείματα του Πανεπιστημίου. Η αλήθεια είναι πως το είχα πάρει απόφαση πως θα την βγάλω μόνη μου οπότε είπα, είμαι που είμαι εδώ ας αφήσω τα ντόνατς και ας κάνω κάποια πράγματα που γουστάρω. Και γράφτηκα σε κάτι άσχετα σεμινάρια υποκριτικής, μπήκα σε ερασιτεχνική ομάδα βόλει να χάσω και τα κιλά, σεμινάρια πώς να φτιάχνεις σούσι και ό,τι άλλο μου κατέβαινε στο κεφάλι. Και τελικά, ήταν τόσο απλό. Γνώρισα κι άλλα βλαμμένα σαν κι εμένα και πέρασα τέλεια! Κάποιοι κάνουν παρέες με ένα γεια. Κάποιοι χρειάζονται "κοινές δεξαμενές ενέργειας". Εγώ πάντα άνηκα στην δεύτερη κατηγορία απλώς δεν το ήξερα ακόμα. Με μια κοινή δεξαμενή ενέργειας, είτε αυτή είναι η δημιουργία ενός παιχνιδιού με μπάλα ή ενός μουσικού συγκροτήματος ή μιας έρευνας πάνω στον τρόπο που αναπαράγονται οι βραδύποδες, φτιάχνονται παρέες και φιλίες και ομάδες που δεν βλέπεις την ώρα να ξανασυναντηθείς μαζί τους. Τώρα που το σκέφτομαι, και η στήλη της Αμπα σε μια τέτοια δεξαμενή έχει εξελιχτεί.
