Happy Groovy,παρακαλώ, χαρά μου!Νομίζω ότι αν δεν είναι εντελώς ηλίθιος (στην οποία περίπτωση δεν νομίζω να σου τραβούσε το ενδιαφέρον ούτως ή άλλως?) το έχει καταλάβει ότι έχεις ενδιαφέρον προς το πρόσωπό του και το έχει εμπεδώσει. Μου δημιουργούνται βέβαια κάποια ερωτηματικά. 1.Αν υποθέσουμε ότι τον καλούσες στο εξοχικό για Πάσχα και δεχόταν, δεν θα γνώριζε τον δεσμό σου, και δεν θα δημιουργούσε αυτό εκατέρωθεν αμηχανία? (Υποθέτω βέβαια ότι για να το πράττεις θα περάσετε Πάσχα ξεχωριστά αλλά το αναφέρω καλού κακού)2.Ο manager μπορεί να τον συμπαθεί, αλλά το θέμα δεν είναι αυτό. Είναι πώς ο άλλος ο χριστιανός νιώθει για να εκδηλωθεί (αν το νιώθει) με τον manager -και δη συγγενή σου- μπάστακα πάνω από το κεφάλι του! Δηλαδή και να ερχόταν για Πάσχα, χλωμό το κόβω να έκανε κίνηση εκεί και τότε. 3.Πιο πάνω μας είπες ότι "Γενικά μαζί του αισθάνομαι οικεία και ασφαλή και περνάω πολύ όμορφα και ρομαντικά."Θαυμάσια όλα και πολύ σημαντικά, αλλά το "ρομαντικά" ΠΩΣ το ορίζεις? Τι είναι αυτό που χρωματίζει ρομαντικά τις συναντήσεις σας? Η ερώτηση είναι πολύ σημαντική για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Σε τέτοιες καταστάσεις όπου έχεις δείξει ενδιαφέρον με όλους τους πιθανούς διακριτικούς τρόπους, και τις προσκλήσεις τις έχεις στείλει, και τα μηνύματα τα έχεις στείλει, και την υπόσχεση την έχεις μισοδώσει για κάποιο μέλλον, η καλύτερη τακτική είναι να κάνεις τον άλλον να ανησυχήσει λίγο ψιλοεξαφανιζόμενη. Η Greta Garbo δεν εμφανιζόταν ποτέ στο πρώτο ραντεβού. "Oι άντρες δεν σε θέλουν παρά μόνο όταν δεν σε έχουν κι είναι καλύτερα να ξεκινάς αμέσως" έλεγε. (Bέβαια οι φήμες λένε ότι δεν ήταν και πολύ φανατική των αντρών, αλλά τες πα το δίδαγμα μένει). Η άλλη τακτική είναι εκ διαμέτρου αντίθετη και σημαίνει ερωτική εξομολόγηση. Γιατί μόνο οι άντρες δηλαδή? Πάρε όλο σου το κουράγιο και πες το. Πάντως γενικά το πολύ στενό μαρκάρισμα τείνει να γίνει απωθητικό στο τέλος, ίσως και τρομακτικό (για σκέψου πώς θα ήταν να σε διεκδικούσε κάποιος και εσύ να το έπαιζες Κινέζα και αυτός να μην καταλάβαινε με τίποτα και να επέμενε). 'Ασε του πρωτοβουλία και βλέπεις. Αν σε αναζητήσει τα πράγματα έχουν προοπτική. Αν όχι...