Αννιτάκι, να σου ζήσει κατ'αρχήν το πιτσιρικάκι σου και να είναι το δεις τρισευτυχισμένο.Έχοντας η ίδια, δόξα να 'χει, αρκετές φίλες κολλητές, που είναι μαμάδες χρόνια, αλλά και ως θεία που έζησε τα ανήψια της μέσα στο σπίτι τους, να σου πω ποιο είναι κατά τη γνώμη μου το "πρόβλημα".Πολλές μαμάδες, όταν πάμε εμείς οι λεύτερες για καφέ κι ενώ τον πίνουμε μιλώντας για όοοολα τα θέματα, αντιλαμβάνονται κάποια στιγμή ότι το μωρό τα έκανε.Υπάρχουν εκείνες που θα πουν -Ωπ σόρι λίγο, χέστηκε το μωρό.Θα πάνε, θα το αλλάξουν και θα γυρίσουν. Με το μωρό αγκαλιά, χωρίς μωρό, με όποιον τρόπο θα γυρίσουν και θα συνεχίσει ο καφές.Υπάρχουν και οι άλλες:-Βρε, τι έκανες εσύ; Έκανες κακά;;; Πιφ, πιφ, είσαι βρωμίτσος/α; Πόντια εμείς κάναμε κακά, δε ντρέπεσαι βρε από την πόντια που ήρθε να πιεί καφέ; Πάμε να βγάλουμε τα κακά; Έλα πόντια κι εσύ να βγάλουμε τα κακάκια μας, έλα να δεις τι κακά παιδάκια είμαστε.Το αλλάζει κάποτε. Γυρνάει με το μωρό αγκαλιά.-Αααααα, είμαστε καθαρά παιδάκια τώρα ε; Ε, πόντια, είμαστε καθαρά παιδάκια;Ε,όσο να πεις, το ξανασκέφτεσαι λίγο να πιείς καφέ με τη Νο2.Εντάξει, προσωπικά λέω ευθέως φτάνει μ'έπρηξες και δεν έκοψα σχέσεις με καμία, αλλά είναι μερικές που συναντάω και σε γενέθλια πιτσιρικιών και δεν αντέχονται ούτε για 5', όχι για καφέ.
