Το βρηκα ποιητικοτατο. Εκφραζει οχι μονο μια γενια, αλλα καθρεφτιζει ενα εθνος σε απογνωση. Αντιστοιχα θα μπορουσε να γραψει ενας(μια) οικογενειαρχης για τον δικο του σταυρο που σηκωνει στα χρονια που περνουν απο πανω του βαραινοντας τους ωμους του στα Πετρινα Χρονια της Κρισης.Η οπτικη αλλαζει. Το φοντο παραμενει/επιμενει