#5 Ειλικρινά το έχω αποδεχτεί πως το να αργείς συστηματικά είναι κάτι παραπάνω από κουσούρι, και ειναι ανεξέλεγκτο. Το κάνει όλη του τη ζωή ο μπαμπάς μου, η μαμά μου έχει δοκιμάσει τα πάντα - παρακάλια, φωνές, τον κάνει ρεζίλι στους τρίτους, φεύγει μόνη της, τίποτα δεν έχει πιάσει. Το κακό είναι πως κάνω κι εγώ ακριβώς το ίδιο, είμαι μόνιμα αργοπορημένη στα ΠΑΝΤΑ και πραγματικά δε μπορώ να βρω την αιτία και να το σταματήσω! Εκνευρίζομαι πάρα πολύ όταν με στήνουν οι άλλοι και αντικειμενικά το θεωρώ απαράδεκτο, όμως είναι ανεξέλεγκτο - ακόμη και αν ξεκινήσω να ετοιμάζομαι 2 ώρες πριν, κάτι θα κάνω τελευταία στιγμή και θα συνειδητοποιήσω ότι άργησα και μια ζωή θα τρέχω. Δεν ξέρω πώς γίνεται, αλήθεια. Μην τον υπερασπίζεσαι πάντως, δεν είναι κακό να πεις οτι σε καθυστέρησε, ας νιώσει και λίγο άσχημα.Επίσης η 20λεπτη καθυστέρηση είναι εντός ορίων αν οι άλλοι είναι περισσότεροι από 1 και είναι ήδη σε μαγαζί. Όχι αν σε περιμένουν στο δρόμο ή σε κάποια είσοδο.
