#4 Το θέμα έπρεπε να το έχει λύσει ο φίλος σου. Ο καλύτερός μου φίλος από τα 16 κι αυτός που με πάντρεψε με επέβαλε πάντα στις κοπέλες του. Το μάθαινα από τις ίδιες όταν με γνώριζαν κι ευτυχώς ήταν αρκετά ακομπλεξάριστες ή πάλι μπορεί να μη με θεωρούσαν σπουδαία αντίπαλο από άποψη εμφάνισης. Τους έλεγε για την μαρία δε θ ακούσω ποτέ τίποτα. Κι εγώ έκανα ότι μπορούσα να δέίξω πως είναι ευπρόσδεκτες. Το ίδιο έκανα κι εγώ όταν γνώρισα τον άντρα μου. Κι όποτε έβγαζε ζηλίτσα ή ανταγωνισμό τον αγνόησα. Οι λύσεις για σένα είναι δύο. Ή τον βλέπεις αποκλειστικά μόνο του ή την ρωτάς. Ευθεία και φιλικά. Βρε τάδε, πάνε τόσα χρόνια τι γίνεται; μπορεί να μη σε πάει γενικώς. Μπορεί απ' αυτά που της έχει πει αυτός να καταλαβαίνει άλλα απ' αυτά που λες εσύ. Ρώτα φιλικά και με ανοιχτό μυαλό. Μπορεί να πέσεις πάνω σε πόρτα όμως. Είσαι βέβαιη πως είναι αδύνατο να την αγνοήσεις;#5 ο μόνος τρόπος είτε να διορθωθεί είτε να μη σ'ενοχλεί είναι να μην τον περιμένετε. Γιατί να τον καλύπτεις; σύκω φύγε. Κι αν ποτέ κανονίσετε κάτι που δε θα είναι τύπου έλα ότι ώρα θες στο μπαρ, αλλά πιο στάνταρ, σηκωθείτε και φύγετε. Κάνετε το πρόγραμμά σας σαν αυτός να μην υπάρχει. Δοκιμασμένο.
