#2Μάλιστα! απ' το μόνο που μπορώ να βγάλω το συμπέρασμα ότι είσαι κελεπούρι (και αυτό παίζεται) θα μπορούσε να ήταν το ότι δεν ήθελες να κλαίει αν (θα προλάβαινες) να τη χωρίσεις. Μπράβο, βρε! Τι μεγαλοψυχία! Μην περιαυτολογείς και άσε τους άλλους να λένε ότι είσαι κελεπούρι. Ένα κελεπούρι που γνώριζα, με αγαπούσε, με φρόντιζε, με έκανε να νιώθω μοναδική, με διεκδικούσε συνεχώς, με έκανε να γελάω, να τον αγαπάω.... Νομίζεις ότι η εν λόγω κοπέλα, θα μιλούσε έτσι για σένα;; έχει μιλήσει ποτέ καμιά, άραγε, έτσι για σένα... Αναλογίσου...Θα ήθελα, τώρα, να ρωτήσω αν είμαι η μόνη που κατάλαβε ότι το μόνο που σε ένοιαξε ήταν η χυλόπιτα κ ότι θα μείνεις με τη ρετσινιά του φλώρου! Θα σε βόλευε πολύ να την διεκδικήσεις, να τη γεμίσεις φούμαρα, να την κατακτήσεις (χωρίς πραγματικά να την θέλεις, βέβαια) και μόλις αντιλαμβανόσουν ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εσένα, να την "πετούσες σαν στυμμένη λεμονόκουπα" ! Χμ! Πώς να λέγεται, άραγε αυτό; Αυταρέσκεια;; Επιβεβαίωση; ή, απλώς, παραλογισμός;;Σου εύχομαι και εις άλλα με υγεία!Συγχύστηκα πάλι!