Τι τους έφερε στο πολιτικό προσκήνιο; 1) Ο ακτιβισμός τους στις γειτονιές της Αθήνας με μεγάλα προβλήματα με τους αλλοδαπούς, όπου κυρίως χαμηλού πνευματικού επιπέδου άνθρωποι, τους είδαν ως "μεσσίες". 2) Η απαιδεία και η εθνικοανατροφή του μέσου Νεοέλληνα, ο οποίος "αγανάκτησε" και εκδήλωσε την "αγανάκτησή" με έναν απολιτίκ τρόπο, (βρισιές, να κρεμαστούν τα "λαμόγια", να τους δείρει κάποιος "τσαμπουκάς"), είδαν στην Χ.Α , η οποία ήταν ενεργή μες το κίνημα των "αγανακτισμένων", μια ευκαιρία να δώσουν σφαλιάρα στα "λαμόγια". Αυτή η πρωταρχική άνοδος της Χ.Α, εξέπληξε τους πάντες, και μέσω των ΜΜΕ που σοκαρισμένα την έπαιζαν όλη την την ώρα, την είδαν κι άλλοι απολιτίκ "αγανακτισμένοι" βλαχοεθνικόμαγκες, και η δημοτικότητά της αυξήθηκε. Κυρίως το Μεταναστευτικό πρόβλημα και η φάση του κοινωνικού αναβρασμού με τους αγανακτισμένους, έδωσαν ώθηση στη Χ.Α. Έχτισε λαϊκές βάσεις στις γειτονιές με τον ακτιβισμό της, και έτυχε σε φάση που οι απολιτίκ Νεοέλληνες, "ξεσηκώθηκαν". Αυτή είναι η ποιότητα μεγάλου μέρους των Νεοελλήνων. Χουντοαναθρεμένοι, άξεστοι, απολιτίκ, που μουτζώναν τη Βουλή, και ήθελαν κρεμάλες για τα "λαμόγια". Η Χ.Α με τη λαϊκιστική ρητορική της, απευθύνθηκε στα πιο χαμερπή ένστικτά τους. Τόσα χρόνια που κανείς δεν ασχολούνταν με τα κοινωνικά, η Χ.Α ήταν μια περιθωριακή δράκα νεοναζί. Μου φαίνεται πως σε καιρούς αναβρασμού, αναλόγως την ποιότητα των μαζών, ευνοούνται και αντίστοιχα κινήματα. Σε μια χώρα όπου οι μάζες έχουν μια ποιοτική πολιτική συνείδηση, σε καιρούς κοινωνικού αναβρασμού, άξεστοι φασίστες δεν θα είχαν κανένα χώρο. Η δύναμη της Χ.Α έχει να πει πολλά για την ποιότητά μας ως κοινωνία.