Μια χαρά είναι... Βλέπω καθημερινά μικρά παιδάκια στη δουλειά μου, να τρέχουν πάνω κάτω και να τσιρίζουν, και σκέφτομαι πόσο απροετοίμαστος για γονιός είμαι ακόμα. Πού υπομονή και υπευθυνότητα να μεγαλώσω παιδί. Γι αυτό και έχω χάσει χρόνια από τη ζωή μου, για για κωλοκαθυστέρηση της κοπέλας μου. Κάποιες φορές εντελώς χιουμοριστικά, λέω "πού είσαι ρε Ηρώδη". Μόνο η ευθύνη που απαιτείται, με τρομάζει... Και είναι κακό για το παιδί όταν οι γονείς του είναι απροετοίμαστοι. Οπότε, ζήτω οι καπότες! :p