Επειδή για κάποιο λόγο δεν μπορώ να απαντήσω στο τελευταίο σχόλιο, γράφω την απάντησή μου εδώ.Το πώς αντιλήφθηκε ο καθένας τη φράση, και περί τίνος συζητούσε είναι προσωπικό του θέμα, ωστόσο θεωρώ και εγώ άστοχο με τη σειρά μου διαβάζοντας κάποιος το quote του Jarman, να αντιλαμβάνεται μόνο ένα ειδικό και συνάμα φιλοσοφικό θέμα, του αν η σεξουαλικότητα εντάσσεται στην ηθική. Ας ανοίξουμε τα μάτια μας. Μην κοιτάμε το δέντρο όταν έχουμε μπροστά μας το δάσος.Ένας άνθρωπος που αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων δεν μπορεί παρά να εννοούσε ότι όπως ο κόσμος πρέπει να πάψει να κρίνεται στις κοινωνικές του σχέσεις βάσει φυλής, θρησκείας, χρώματος έτσι πρέπει να πάψει να κρίνεται και βάσει σεξουαλικότητας. Αυτό αποτελεί αναμφισβήτητα ρατσισμό, ο οποίος σε οποιαδήποτε ηθική κι αν βασιστούμε, σχετική, αντικειμενική ή αέναη, είναι μια κατάσταση φαύλη και κατακριτέα (φυσικά εντός λογικών πλαισίων, μη φτάσουμε στο σημείο να ανεχόμαστε πχ εγκληματίες, αφού όπως είπαμε κάτι τέτοιο ξεφεύγει από τον "χρυσό κανόνα" της ελευθερίας)Αναφέρεται στην ελευθερία και ισότητα που πρέπει να αισθάνονται όλοι οι άνθρωποι και στην ανάγκη να επικρατήσει η ηθική που επιβάλλει το σεβασμό και την αλληλεγγύη.Ας μην αναλωνόμαστε σε φιλοσοφικές συζητήσεις επί μακρόν χωρίς να σκεφτόμαστε κριτικά επί παρόντων καταστάσεων. Γιατί η φιλοσοφία, η οποία δεν ασκείται κριτικά, μπορεί δυστυχώς να σε πάει πολύ πιο μακριά από εκεί που πρέπει να φτάσεις. Κλείνοντας, λέγοντας morality, κατ' εμέ, μιλά για την ηθική στην οποία εκλείπει ο σεβασμός και η αίσθηση ισότητας, η οποία δεν μπορεί να αποτελεί για όλους νόμο. Και δεν πρέπει.