κι έλεγα δε θα υποκύψω να κάνω λογαριασμό στη Lifo, αλλά δεν άντεξα.Είσαι 18 χρονών και μπαίνεις Ιατρική. Λες ότι, εντάξει, εδώ είμαστε, διάβαζα εντατικά 12 χρόνια τώρα (γιατί μαλακίες να μη λέμε, δε διαβάζεις μόνο στην 3η λυκείου για να μπεις ιατρική, οι βάσεις μπαίνουν από ΠΟΛΥ νωρίς), τώρα θα κάνω επιτέλους αυτό που ονειρευόμουν μια ζωή. Ή και όχι, γιατί λόγω του καταπληκτικού συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια, πολλοί μπαίνουν στις ιατρικές γιατί απλά βγάλαν τα μόρια και δεν είχαν κάτι προτιμότερο να κάνουν, αφήνοντας παιδιά που το γουστάρανε και θα κάναν τα πάντα για να γίνουν γιατροί, έξω από τις σχολές.Μπαίνεις λοιπόν στην σχολή. Έχεις δυο επιλογές: easy mode μπαίνεις στη ΔΑΠ/ΠΑΣΠ/οτιδήποτε έχει την πλειοψηφία παραδοσιακά στη σχολή σου, hard mode δεν μπαίνεις σε παράταξη.Μπαίνεις λοιπόν πρώτη μέρα στο αμφιθέατρο. Σε καλοσωρίζουν κομπλεξικά ανθρωπάκια που μισούν τη ζωή τους γιατί θα προτιμούσαν να κάνουν κάποια άλλη δουλειά και βγάζουν τα κόμπλεξ τους απαιτώντας την απόλυτη σημασία και προσοχή σου και ασκώντας την "εξουσία" τους με φουλ φασιστικό τρόπο διότι μάλλον κάπως έτσι ικανοποιούν το ναρκισσισμό τους. Αυτά τα ανθρωποειδή λέγονται μέλη ΔΕΠ των προκλινικών μαθημάτων (στην καθομιλουμένη καθηγητές) και έτσι πρέπει να τους προσφωνείς.Έχεις 2.5 χρόνια (στη σχολή μου) μαθήματα πολύ σημαντικά για την εις βάθος κατανόηση του ανθρώπινου οργανισμού τα οποία τα διδάσκεσαι από μαλακιστήρια με κόμπλεξ και ιδέες μεγαλείου, και αντί ο μεγαλύτερος καημός σου να είναι αν όντως κατάλαβες πώς δουλεύει η ανθρώπινη καρδιά ή ο νεφρός, είναι αν ο ανεμιστήρας με τον οποίο καθορίζεται αν θα περάσεις θα σε ευνοήσει αυτή την εξεταστική, μπας και πάρεις το ρημάδι το πτυχίο με την ώρα σου.Και βλέπεις και τα κομματόσκυλα να παρτάρουν πεντακισεβδομαδιαίως βρέξει χιονίσει και μες στις εξεταστικές και να γλείφουν τους καθηγητές και να παίρνουν και βαθμούς.Να σημειωθεί πως η γραμματεία της σχολής μου ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ 12-13:30 (1.5 ώρα τη μέρα. 7.5 μιση ώρες τη βδομάδα.).Περάσανε τα 2.5 χρόνια προκλινικών και απομυθοποίησης και μπαίνεις επιτέλους στις κλινικές. Εδώ τα πράγματα είναι ίσως λίγο καλύτερα, γιατί οι καθηγητές μας είναι πάνω απ' όλα γιατροί του νοσοκομείου. Το οποίο ενδεχομένως σημαίνει ότι δε λαμβάνουμε την άριστη εκπαίδευση (έχει τύχει κάποιες φορές να ακυρωθεί μάθημα χειρουργικής σε μέρα εφημερίας γιατί όλοι οι καθηγητές μας είχαν είτε χειρουργεία είτε επείγοντα, και φυσικά ο ασθενής είναι προτεραιότητα και το καταλαβαίνουμε κι εμείς κι αυτοί) αλλά τουλάχιστον από παραδείγματα εργατικότητας και φιλότιμου πλην λίγων εξαιρέσεων παίρνουμε καλά.Φτάνεις (στη σχολή μου, αλλά νομίζω και στις άλλες ιατρικές της Ελλάδας το ίδιο ισχύει) στο 6ο έτος. Έχεις τις ναυαρχίδες της Ιατρικής σχολής, τα σοβαρότερα μαθήματα. Τα οποία δεν είναι καν μαθήματα με την τυπική έννοια του όρου. 7.5 ώρες τη μέρα (το απολύτως ελάχιστον) ακολουθείς τον ειδικευόμενό σου και κάνεις ό,τι κάνει (ή ό,τι έπρεπε να κάνει, καθώς κι αυτός/η ο/η έρμος/η κάποιου άλλου τη δουλειά κάνει και με το ζόρι προλαβαίνει τα δικά του) και έχεις και 12ωρη συμμετοχή σε ΚΑΘΕ εφημερία της κλινικής στην οποία βρίσκεσαι. Το οποίο μπορεί να είναι από 1-3 φορές τη βδομάδα (έχουμε δηλαδή 7,5*5+12=49,5 ώρες τη βδομάδα με μια εφημερία, 61,5 αν έχεις 2 εφημερίες) (και μετά μπαίνεις στη Lifo και βλέπεις τι γράφει η συνάδελφος από την Αγγλία για το ωράριό της και τρελαίνεσαι). Στις ώρες αυτές δε συμπεριλαμβάνεται και το καθημερινό διάβασμα που κάνει ο φοιτητής στον ελεύθερό του χρόνο. Δε το συμπεριλαμβάνω ούτε εγώ γιατί απ' ότι φαίνεται κι άλλοι άνθρωποι διαβάζουν για τη δουλειά τους. Λες και συγκρίνεται με το διάβασμα που κάνει ο γιατρός σε όγκο ή δυσκολία, ή ακυρώνει το ένα το άλλο.Και βλέπεις τα κομματόσκυλα να λένε ότι δεν τους νοιάζουν οι αναμονές στην Ελλάδα, αυτοί θα μείνουν εδώ να βοηθήσουν τη χώρα που τόσα τους έδωσε. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ. Δε τους ακούς να λένε ότι έχουν σίγουρη δουλειά ως βοηθοί κάποιου γιατρού φίλου του μπαμπά ή της παράταξης και έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν. Δεν τους ακούς να λένε ότι είναι 4η γενιά γιατρών και έχουν λεφτά να αγοράσουν κι εμένα και όλο το νοσοκομείο που είμαστε. Δεν τους ακούς να λένε ότι 4 μήνες το χρόνο θα λείπουν από τη χώρα που τόσα τους έδωσε για να πάνε στο συνέδριο στο Μπαλί που τα εισητήρια η φαρμακευτική εταιρία έδωσε.Παίρνεις το γαμωπτυχίο και αρχίζεις να σκέφτεσαι τι να κάνεις με τη ζωή σου. Να περιμένεις να κάνεις εδώ ειδικότητα; Να φύγεις; Αφού κοπέλα είσαι και φανταρικό δεν έχεις, δε πας να κάνεις το αγροτικό, να νιώσεις λίγο γιατρός και να κερδίσεις ένα χρόνο να σκεφτείς τι να κάνεις;Τα ζυγίζεις λοιπόν, και λες να πας στο άγονο που έχει και παραπάνω κίνητρα. Ή μπορεί να είσαι και ιδεολόγος και να θες να προσφέρεις στους ταλαίπωρους ανθρώπους στα άγονα νησιά. Ή μπορεί να είσαι εσύ από νησί και να έχεις ζήσει την κατάσταση από μέσα και να θες να προσφέρεις ένα τσιρότο ανακούφισης στο καρκινικό σύστημα υγείας της χώρας.Εντωμεταξύ οι easy mode συνάδελφοί σου τώρα έχουν πιάσει ήδη γκλάμορους δουλειές ως βοηθοί δερματολόγων και κάνουν λέιζερ. Γουάου.Πας στη Δονούσα. Με πλήρη διάθεση για προσφορά.Ξεχνάς όμως κάτι βασικό.Πάμε λίγα χρόνια πίσω, στις εφημερίες που πήγαινες ώς φοιτήτρια.Ερχόταν ο άλλος στην εφημερία της Χειρουργικής να αλλάξει τη γάζα στα ράμματα. ΈΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΕΧΕΙ ΓΑΜΩΧΑΡΤΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ, ΟΧΙ ΣΤΑ ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ. Ο Ελληνάρας ασθενής μπαίνει και ζητάει αλλαγή στα επείγοντα. Είτε με κουτοπονηριά, είτε με αγένεια, σου ζητάει να κάνεις την εξαίρεση. Εσύ αβοήθητη κοιτάς τον ειδικευόμενο που εφημερεύει μαζί σου και περιμένεις να βγάλει το φίδι από την τρύπα, ή πιο ευγενικά, να θέσει τα όρια. Ο Ελληνάρας δε ξέρει κάποια βασικά πράγματα για το πώς λειτουργούν τα επείγοντα και το τι σημαίνει επείγον, αλλά και για την αλλαγή του τραύματός του. Τα οποία δεν είναι της παρούσης να τα εξηγήσω, αλλά το θέμα είναι ότι καλώς δε γίνονται αλλαγές στα Επείγοντα, δεν το κάνουν από κακία οι χειρουργοί. Είτε θα τα εξηγήσεις για κάνα πεντάλεπτο, είτε θα πεις ότι είναι κανονισμός, οι πολλοί θα φύγουν, αλλά υπάρχουν και κάποιοι που θα στα κάνουν τσουρέκια με την επιμονή για να γίνει η δουλειά τους ο κόσμος να χαλάσει. Αγαπάμε τον Ελληνάρα ασθενή και την έλλειψη παιδείας και κοινής λογικής του.Πίσω στο παρόν λοιπόν, είσαι η καημένη στη Δονούσα, και ενώ ήσουν όλη μέρα στο Ιατρείο, πας το βράδι να φας ένα φαγάκι σαν άνθρωπος κι εσύ (τι θράσος, τολμάς να έχεις βιολογικές ανάγκες) και χτυπάει το κινητό σου. Είναι ένας κάτοικος, σε ψάχνει. Τι έγινε; Α γιατρέ μου ήθελα να έρθω να γράψω κάτι φάρμακα αλλά δεν ευκαίρησα σήμερα. Δε γαμιέται, σκέφτεσαι, 5 λεπτά δουλειά.Την επόμενη βδομάδα είναι δύο που το κάνουν αυτό.Την επόμενη βδομάδα σε ξυπνάνε τρεις η ώρα το βράδυ γιατί είδε ο άλλος στον καθρέφτη ένα σπυρί στο μάγουλό του και τρόμαξε και είπε να ρθει να το κοιτάξουμε. Και μιας και είμαστε εδώ ρε γιατρέ, δε κοιτάς και κάτι περίεργες ελιές που έχω στην πλάτη μην είναι καμιά η κακιά η νόσος.Θυμάσαι τις μεγάλες στιγμές της εφημερίας. Θυμάσαι τον ειδικευόμενο να λέει, μας θεωρούν όλους δουλάρες τους επειδή πληρωνόμαστε από το Δημόσιο. Λες και τα παίρνουμε τα λεφτά μας στην ώρα τους, που μας πληρώνουν τις εφημερίες 2 φορές το χρόνο. Εσύ με πληρώνεις κύριε να σου αλλάζω τη γάζα; τότε μου χρωστάς 4 μήνες αναδρομικά εφημερίες! Θυμάσαι τα χαρτιά έξω από την είσοδο των επειγόντων, που, έναν να απέτρεπαν να μπει, κέρδος ήταν. Είσαι και ξενυχτισμένη, κουρασμένη και ενδεχομένως και φουλ τσατισμένη (γιατί, ΣΟΚ. είσαι άνθρωπος και έχεις συναισθήματα!!). Καταλαβαίνεις ότι πρέπει να θέσεις όρια. Και γράφεις αυτό το χαρτί.Γι αυτό λοιπόν όλοι εσείς που κρίνετε εξ ιδίας διάθεσης για ξύσιμο και μειωμένο ωράριο και άραγμα και βόλεμα τα αλλότρια, προσοχή. Αγροτικός γιατρός από σπόντα και χωρίς να το θες δε πας στα ακριτικά νησιά. Φανταστείτε λίγο τι τράβηξε η κοπέλα από τους ντόπιους. Και δε τα λέω επειδή τα τράβηξα εγώ στη Δονούσα, αλλά επειδή τα τραβάω καθημερινά στις υποχρεωτικές εφημερίες που πηγαίνω ως φοιτήτρια μετά τα υποχρεωτικά μαθήματα που έχω ως φοιτήτρια. Και για να ταράξω κι άλλο τα νερά, ο αδερφός μου που σπουδάζει ΤΕΙ λογιστικής, στο τελευταίο του εξάμηνο θα έχει υποχρεωτική πρακτική, θα είναι σε μια τράπεζα οχτώ ώρες (με μεγάλο ερωτηματικό το αν θα είναι 8 ή 5 ή 4) τη μέρα, για 4 μήνες, ζήτημα αν θα δει κάνα λογιστικό βιβλίο ή αν μόνο θα πάει να παίρνει καφέδες για όλους από τα μικέλ, και θα πληρώνεται. Και ναι, το λέω με συνειδητή κακία και πλήρη διάθεση περιφρόνησης του τι θα κάνει στις σπουδές του, γιατί εγώ επί 10 μήνες θα δουλεύω τις ώρες που έγραψα παραπάνω, και φυσικά δε θα πληρωθώ μία, όχι ότι είχα ποτέ την απαίτηση, γιατί προτού με αμολήσουν στο κοινωνικό σύνολο να ασκήσω την ιατρική, πρέπει πρώτα να είμαι ασφαλής γιατρός κι όχι κινούμενο ρίσκο για φόνο εξ αμελείας. Είναι μέρος της εκπαίδευσης, πώς να το κάνουμε. Όχι ότι οι ειδικευόμενοι πληρώνονται κανονικά στην ώρα τους. Αλλά σκεφτείτε σε τι κράτος ζείτε τη στιγμή που ο φοιτητής λογιστικής στην πρακτική του πληρώνεται και ο φοιτητής ιατρικής όχι και ο ειδικευόμενος περιμένει ένα εξάμηνο τις εφημερίες του, και πάλι μπορεί να μη τις πληρωθεί κι όλες λόγω πλαφόν.Αλλά τέτοιοι είστε, έτσι φέρεστε στους νέους γιατρούς, όμως θα γυρίσει ο τροχός. Όταν όλοι εμείς που ζούμε και σπουδάσαμε σε hard mode και δε θα έχουμε να βολευτούμε σε κάνα λεϊζεράδικο όσο θα περιμένουμε την ειδικότητα και θα φύγουμε στο εξωτερικό να κάνουμε μάγκες τους Γερμανούς, εσείς εδώ θα έχετε τους ΔΑΠίτες για γιατρούς στα νοσοκομεία σας. Που έχουν πάρει πλασματικό 10 στην ανατομία και σωστότατο, με την αξία τους 10 στην κλαμπολογία και στις δημόσιες σχέσεις. Θα πάρετε ότι γιατρούς αξίζετε. Τα κομματόσκυλα που κοιτάν να μπουν σε μια θέση καθηγητή στο πανεπιστήμιο να διδάσκουν βιοχημεία και να κλείσει ο κύκλος της σκατίλας που ξεκίνησε όταν μπήκες 18 χρονών στο πανεπιστήμιο και είδες τι πάει να πει νεοδημακράτης ή πασόκος καθηγητής.Άι συχτήρ η κωλοχώρα, στάχτη να γίνει μπας και μπορέσει να βγει τίποτα υγιές κάποια στιγμή σ'αυτόν τον τόπο.