Πρώτα απ όλα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το ερώτημα, ''τι είναι αυτό που θα κάνει έναν άνθρωπο να χάσει, τόσες ώρες για να στήσει και να συντηρήσει ένα μπλογκ, χωρίς να πληρωθεί από αυτό; '' Αν η απάντηση είναι η ''ματαιοδοξία'' τότε έχουμε δύο πιθανές εξηγήσεις. Ή αυτός που απαντάει είναι εγωιστής, ή αυτός που γράφει στο μπλογκ είναι ανόητος, διότι οι περισσότεροι μπλόγκερ έχουν ψευδώνυμα και δεν πληρώνονται για αυτά που γράφουν. Η δική μου απάντηση είναι '' η αγάπη για την μαγειρική''. Και δεν το θεωρώ κακό, δεν θεωρώ κακό ούτε τις λάθος αναλογίες, μιας και, αυτοί που γράφουν, συνήθως μαγειρεύουν από χόμπι και όχι με μια ζυγαριά και ένα κομπιουτεράκι στο χέρι. Σε κάθε συνταγή βάζουν και τις προσωπικές τους προτιμήσεις, ούτε αυτό το θεωρώ κακό. Όπως δεν θεωρώ κακό να αναδημοσιεύουν συνταγές άλλων, που τις μαγείρεψαν και τους άρεσαν. Δηλαδή θα βάλουμε και πνευματικά δικαιώματα στο γιουβέτσι; Καλά κάνουν και αναπαράγουν συνταγές άλλων από την στιγμή που, αδυνατούν να δημιουργήσουν κάτι δικό τους. Και καλά κάνουν που βάζουν φωτογραφίες τραβηγμένες ''ερασιτεχνικά'', δηλαδή θα πρέπει όλα να είναι επαγγελματικές δουλειές; Τα ωραία στησίματα στα πιάτα και τις ωραίες φωτογραφίες, ας τα κάνουν αυτοί που είναι η δουλειά τους, που έχουν σπουδάσει και πληρώνονται για την δουλειά τους. Δεν μπορώ να κρίνω άσχημα την δουλειά και το μεράκι του καθενός. Μάλλον επειδή δεν νοιώθω να απειλούμαι. Αλλά την αγάπη για κάτι πρέπει να την μοιράζεσαι, μόνο έτσι θα διαιωνιστεί.