Δεν αμισβητεί το δικαίωμα της απεργίας καθαυτό, αλλά την αποτελεσματικότητά της. Αμφισβήτηση του δικαιώματος της απεργίας = θα έπρεπε να απαγορεύεται η απεργία σε αυτούς τους κλάδους (όπως λ.χ. στους αστυνομικούς)Αμφισβήτηση της αποταλεσματικότητας = έχουν το δικαίωμα της απεργίας, αλλά θα έπρεπε οι ίδιοι να επιλέγουν μην το ασκούν όταν δεν είναι αποτελεσματικό αλλά αντίθετα βλάπτει. Εξ ορισμού η απεργία έχει τον σκοπό άσκησης πίεσης. Η πίεση αυτή μπορεί να είναι άμεση (π.χ. απώλεια εσόδων) ή έμμεση.Δεν γνωρίζω εάν η απεργία των δημοσιογράφων κοστίζει στο κράτος οικονομικά και πόσο. Υποθέτω ότι δεν κοστίζει (εκτός από την απώλεια εισοδημάτων στους δημοιογράφους που ισοδυναμεί με απώλεια φόρων). Πάντως σοβαρό μοχλό οικονομικής πίεση δεν την βλέπω να αποτελεί.Το ζήτημα είναι εάν αποτελεί έστω έμμεσο μοχλό πίεσης. Μια απεργία μπορεί να λειτουργήσει ως έμμεσος μοχλός πίεσης όταν δημιουργεί στον πολίτη-ψηφοφόρο του κυβερνώντος κόμματος έντονη δυσαρέσκεια, η οποία όμως στρέφεται κατά του κυβερνώντος κόμματος και όχι κατά του απεργού (με τον οποίο ο πολίτης συντάσσεται αναγνωρίζοντας το δίκαιο το αιτήματός του).Έτσι μια απεργία λ.χ. ενός εκπαιδευτικού μπορεί να ασκεί έμμεση πίεση σε μια κυβέρνηση, όταν οι πολίτες αναγνωρίζουν ότι γίνεται για θεμιτούς λόγους και επομένως η δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι τα παιδιά τους χάνουν μαθήματα, στρέφεται όχι κατά των εκπαιδευτικών αλλά κατά των κυβερνώντων, επειδή δεν ικανοποιούν τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών.Η απεργία των δημοσιογράφων δημιουργεί κάποια σοβαρή δυσαρέσκεια στο κοινό; Γνώμη μου είναι ότι δημιουργεί δυσαρέσκεια, γιατί ενώ υπάρχουν σημαντικά ζητήματα στο τραπέζι, το κοινό δεν μπορεί να τα πληροφορηθεί.Στρέφεται η συγκεκριμένη δυσαρέσκεια κατά της κυβέρνησης; Μάλλον όχι. Αφενός αφορά σε ένα ζήτημα που φαίνεται να σχετίζεται αποκλειστικά με τα συμφέροντα των ιδίων και αφετέρου, αν βάλει κάποιος πολίτης/μη δημοσιογράφος στην ζυγαριά από την μια το αγγελιόσημο και από την άλλη την πληροφόρησή του για τα σημαντικά ζητήματα, μάλλον θα βαρύνει περισσότερο η πληροφόρησή του.Ως εκ τούτου, δεν είναι μια αποτελεσματική απεργία, γιατί το κοινό προτιμάει να πληροφορηθεί, θεωρώντας ώς ήσσονος σημασίας το ζήτημα του αγγελιοσήμου. Κοντολογίς, δεν συντάσσεται με τον δημοσιογράφο τόσο, ώστε να προτιμάει να θυσιάσει την ενημέρωσή του αυτή τη συγκεκριμένη κρίσιμη στιγμή.Αντίθετα, η εντύπωση που κυριαρχεί είναι ότι αυτή η απεργία όχι μόνο δεν πιέζει την κυβέρνηση, αλλά αντίθετα την εξυπηρετεί.Αυτός είναι ο ορισμός μιας μη αποτελεσματικής απεργίας.
