Για πολλά χρόνια πίστευα πως η Madonna ήταν αποκλειστικά και μόνο προϊόν Marketing.Η αλήθεια είναι πως κάθε της album και συνεπώς κάθε της μεταμόρφωση ήταν και μία εμμονή. Η προσκόλληση της σε μία ιδέα - συναίσθημα. Τα αδιάφορα album προέκυψαν απο τον υπερβολικό έλεγχο των δισκογραφικών εταιριών και - κακά τα ψέμματα - δικών της ανασφαλειών.Η Warner δεν επρόκειτο να ανανεώσει το συμβόλαιο της οπότε έπρεπε να βγάλει ένα album σίγουρα εμπορικό και να κάνει έναν αξιοπρεπή επίλογο. Η Live Nation αν θυμάμαι σωστά το όνομα της, εκμεταλεύεται το όνομα της και εξαργυρώνει την φήμη της σε live shows.Η ίδια γνωρίζει πως δεν είναι μόνη της πλέον στη κορυφή οπότε "παίζει" στο δικό τους σκοπό και φυσικά θρέφει τη δική της ματαιοδοξία. Το nipple gate, τα όπλα και τα πριν απο 7 χρόνια ήταν cool grillz επιβεβαιώνουν κάποιον πανικό. Το Hard Candy είναι σαφώς ανώτερο του MDNA. Το μοναδικό project στο οποίο έβαλε την ψυχή της τα τελευταία χρόνια είναι το W.E.Ο σωστός ρυθμός της ταινίας και το επίπεδο παραγωγής έδειχναν την αγάπη της για το υλικό που είχε στα χέρια της. Οι κριτικοί την έθαψαν - και αυτή τη φορά - είχαν πράγματι άδικο.Της βγάζω το καπέλο διότι ακόμη και αν ένας παραγωγός τις χάριζε επιτυχίες σε ένα album, στο επόμενο της βήμα θα επέλεγε κάποιον άλλο για να ανανεώσει τον ήχο της.Immaculate Collection (συνολικά η πορεία της στα 80's)EroticaBedtime StoriesRay Of LightConfessions On A Dance floorΊσως τα καλύτερα μουσικά της δείγματα.