Ναι, θυμάμαι για την παραγωγή των live shows αλλά νόμιζα ότι έβγαζε και τους δίσκους της. Παρακολουθώ "περιμετρικά" την καριέρα της και μερικά πράγματα μου διαφεύγουν.Πάντως αν ευθύνεται η Warner για την πορεία του δίσκου MDNA, τί να πω... των χαντάκωσε πραγματικά. Και θεωρώ ότι γενικά σαν όχημα, μαζί με τα superbowl και την ταινία της και ταλοιπά, ήταν πολύ βιαστικό και από άποψη χειρισμού εντελώς ερασιτεχνικό. Ούτ εμπορικότητα επέτυχαν, ούτε και τόσο αξιοπρεπή επίλογο στην συνεργασία τουτς. Είναι λες και την άδειασαν. Και κει αναρωτιέσαι, αυτή δεν έχει λόγο τελικά;Σχετικά με την βία και τα όπλα. Πρόλαβα και είδα την Tour, όσο ήταν ανεβασμένο στο youtube το dvd, leaked. Νομίζω ότι δεν ωραιοποίησε και πολύ τα πράγματα. Θυμάμαι ότι εκείνο το section με τα όπλα είχε πολύ θράσος, με την Μ να κάνει ότι πυροβολεί και το κοινό και γενικά να λειτουργεί ως model περισσότερο παρά αποφατικά τύπου, είμαι η Μ και γαμώ και δέρνω. ΄μου φάνηκε περισσότερο να λέει, ότι ναι, αν μπεις μέσα στο σπίτι μου, θα σε φάω πούστη, θα σε ξεφτιλίσω, θα σε σκυλεύσω θα σε σύρω στον τάφο σου. Πολλή οργή γενικά. Αλλά σκέφτομαι ότι δεν παραδειγματίζει, αλλά περισσότερο αφηγείται μια μέση τρομολαγνική φαντασίωση. Θα μου πεις και έχεις δίκιο: πόσο μπορεί μια Μ να αφηγείται καταδεικτικά παρά να παραδειγματίζει; Αλλά έτσι είναι η ποπ. Στον σύμφυτο "στόχο" της να αντλεί από τον υλικό πολιτισμό και τις συλλογικές ψευδαισθήσεις(βλ. Warhol), παράγει είτε με σκοπό την ίδια την προκλητικότητα είτε από την ίδια της την φύση-δηλαδή πηγαία και "αφελώς", αμφισημία και διφορούμενα νοήματα. Θελει μεγάλο ego για να μπεις στην θέση του διφορούμενου role model. Το κάλπικο και το ναρκισσιστικό είναι στοιχεία της ποπ (αλλά και της performance art) ως gn;hsiow απόγονος των απαρχών της εννοιολογικής τέχνης και του image making:http://en.wikipedia.org/wiki/Rrose_S%C3%A9lavyhttp://en.wikipedia.org/wiki/L.H.O.O.Q.(Διάβασε και τα κείμενα.)Αυτό λοιπό που ποτέ δεν μπορούμε να ξέρουμε ή να συμφωνήσουμε μεταξύ μας για αυτούς τους καλλιτέχνες ή "διασκεδαστές", είναι το αν είναι πραγματικά κάλπικοι μέσα στην καπηλευτική φύση της τέχνης τους.Επίσης, αφού διάβασα χθες το άρθρο, άρχισα να ψαχουλεύω την καριέρα της και θυμήθηκα αυτό, και βρήκα και τις δύο δήλωσεις της που η δεύτερη με εξέπληξε. Βέβαια ήταν όντως μια πολύ ευαίσθητη περίοδος, είναι αλήθεια. Παρ όλα αυτά φωτίζει αρκετά το θέμα που έθιξες. Τί συμπέρασμα βγάζεις με βάση αυτό λοιπόν; :https://www.youtube.com/watch?v=5iIr6Bc7qjY (Είναι η πιο βίαιη από τις τρεις εκδοχές)http://www.mtv.com/news/articles/1469995/madonna-defends-her-violent-video.jhtmlhttp://www.ew.com/ew/article/0,,439329,00.htmlΚαι μιας και το πιάσαμε, δεν συμφωνείς ότι ως σύνολο, μάλλον ο πιο ισχυρός δίσκος της, παραγωγή, τραγούδια, μελωδίες, πρέπει να είναι το confessions on a dancefloor?Take care too:)
