Ο καθολικισμός των λατινοαμερικάνων σε τέτοια θέματα φυσικά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, αλλά σε αυτές τις χώρες η κοινωνική τάξη καθορίζει πολλά. Οι παραδοσιακά πλούσιοι, συνήθως λαμβάνουν πολύ στα σοβαρά τη θρησκεία και ακολουθούν τις προσταγές του Βατικανού με ευλαβικό φανατισμό - είναι και θέμα κύρους, αλλά και επιβίωσης των προνομίων τους καθώς μέχρι πολύ πρόσφατα οι δεξιόστροφες απολυταρχικές τους κυβερνήσεις απολάμβαναν και την εύνοια του εκάστοτε Πάπα. Αυτές οι κάστες πάντα κυριαρχούσαν και είχαν τον έλεγχο σε όλα τα επίπεδα. Οι μεσαία τάξη είναι σχετικά πρόσφατη υπόθεση (επτά ή και οκτώ δεκαετιών δημιουργία) και λόγω της μόρφωσης της είχε πιο χαλαρές θρησκευτικές πεποιθήσεις. Όμως τη συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων αυτών των χωρών την αποτελούσαν πάντα οι εξαθλιωμένα πάμπτωχοι ιθαγενείς ινδιάνοι ή και μιγάδες. Ο αποκλεισμός τους από κάθε είδους κοινωνικής παροχής - είτε αυτή αφορά την υγεία, είτε την παιδεία κλπ - τους άφησε να ζουν σε αυτό που εμείς οι δυτικοί ονομάζουμε μεσαίωνα. Πολλές φορές μιλάνε τις γλώσσες τους και ελάχιστα ισπανικά ή πορτογαλλικα, έχουν δε διατηρήσει πολλά από τα προκολομβιανά τους χαρακτηριστικά στη νοοτροπία, στην καθημερινότητα, στο τρόπο που ζουν τέλος πάντων. Είναι και αυτοί θρησκόληπτοι, αλλά έχουν διατηρήσει και προσμίξει πολλά παγανιστικά χαρακτηριστικά τον καθολικισμό τους. Φυσικά έννοιες όπως ο οικογενειακός προγραμματισμός ή η σωστή ανατροφή των παιδιών τούς είναι εν πολλοίς άγνωστες ή για να έρθουμε στην εποχή μας, τις βλέπουν με μισό μάτι καθότι προτείνονται από τον παραδοσιακό δυνάστη τους, τον λευκό (η τον λευκότερο, οι περισσότεροι είναι μιγάδες). Ας μην προσθέσουμε σε αυτή τη μίξη και την πρόσφατη εντυπωσιακή διείσδυση πάσης φύσεως ευαγγελιστών και παρεμφερών θρησκευτικών ομάδων, διότι θα πάμε αλλού. Η θέση της γυναίκας μέσα σε αυτές τις συνθήκες εξαθλίωσης είναι περίπου στον πάτο του βαρελιού. Οι σεξουαλικές σχέσεις σε αυτές τις κάστες πολλές φορές έχουν χαρακτηριστικά βιασμού ή και εξαπάτησης, ακόμα και εντός της οικογένειας. Η ιδέα της μεγάλης οικογένειας είναι και θέμα υπερηφάνειας, καθώς ο άντρας με τα πολλά παιδιά (και εξώγαμα) κάνει πιο αρσενικό, άσχετα αν ο ίδιος είναι πολλές φορές άχρηστος τεμπέλης μέθυσος. Σε αυτές τις συνθήκες ας προσθέσουμε και τα ναρκωτικά και την αχαλίνωτη εγκληματικότητα (φαινόμενα που εισήχθησαν σε αυτές τις κοινωνίες τα τελευταία σαράντα χρόνια), οπότε βλέπουμε πόσο εύκολο είναι να καταλήγουν αυτά τα παιδιά σε συμμορίες - φυσικά δεν είναι όλα σε συμμορίες, αλλά οι συμμορίες αποτελούνται κατά κανόνα από άτομα που ανήκουν σε αυτές τις κάστες. Όσο για το θέμα του δημόσιου θηλασμού, αυτό μάλλον ενοχλεί μόνο όσους έχουν συμπλέγματα πουριτανισμού. Είναι πολύ φυσικό ένα μωρό να πεινάσει όταν είναι και στο δρόμο, και είναι φυσικό η μάνα του να το θηλάσει.. Αυτό που δεν βρίσκω καθόλου φυσικό είναι να κάθεται ο άλλος να χαζεύει και μετά να αγανακτεί κιόλας που τόλμησε μια μητέρα να ταΐσει το παιδί της. Αν τον ενοχλεί τόσο πια, ε ας γυρίσει το βλέμμα του αλλού.
