Οι καλύτερες φάσεις για μένα ήταν:-Όταν το 2010 μπούκαραν στο σπίτι μου και έκλεψαν τον υπολογιστή, τα καινούργια ακριβά headsets, το νέο ακριβό ασύρματο ποντικάκι μου. (ακριβά για τη δική μου τσέπη τουλάχιστον)-Όταν στα τέλη του ίδιου χρόνου τα έφτυσε ο μικρός toshiba netbook, δανεικός από τον αδερφό.-Όταν ο παλιός (2002?) HP του αμόρε έσπασε στα δύο (λειτουργεί ακόμη η οθόνη αλλά απαιτεί γνώσεις Μαγκάιβερ, αγάπη και κουράγιο να μην δακρύζεις όταν το βλέπεις και να μένεις ακίνητος αλλιώς ανοίγει πάλι σαν πίτα)-Αυτό το καλοκαίρι που ο Dell σταμάτησε να συνδέεται στο διαδίκτυο ΚΑΙ χάλασε η μπαταρία (όπου να 'ναι θα το θάψω κι αυτό). (Βρε που 'χω βάλει την εγγύηση και το recovery cd;!)Παρότι έχω γκίνια, μπορώ να πω πως όσο πέρναγε ο καιρός κάθε φορά άλλο τόσο 'ξέχναγα' τι θα πει διαδίκτυο, fb κλπ. Και βιβλία που είχα αφήσει στη μέση ή είχα αγοράσει και δεν άνοιξα ποτέ διάβασα, και ξαναθυμήθηκα πως μοιάζει ο γραφικός μου χαρακτήρας και πόσο μα πόσο λάτρευα να γράφω μικρές ιστορίες, ζωγράφισα ξανά -είχα 'σκουριάσει' όσο ένας τενεκές σε θαλασσινό νερό..-, ανακάλυψα το ταλέντο μου στη μαγειρική -σοκ για τη μάνα-, με έτρωγε ο πισινός μου να βγαίνω βόλτες, πεζοπορίες, μικρές συναυλίες.. και άλλα.Το μόνο που μου έλειπε ήταν οι ταινίες! Αλλά κι αυτό -με το ζόρι- παλεύεται.Γενικά για ανθρώπους σαν εμένα, αν δεν υπάρχει κανένα από τα παραπάνω εμπόδια δεν το βλέπω εύκολο να ξεκολλήσω.Φυσικά δεν παραδέχομαι στους άλλους τι ωραία που πέρναγα χωρίς τεχνολογία γιατί θα μου τα κάνουν μελιτζάνες καπαμά.Είμαστε σε ένα σημείο που ακόμα και για το πιο απλό είναι -αν θες- ευκολότερο να έχεις επαφή με την τεχνολογία.Ενημέρωση από το διαδίκτυο και όχι από την tv (όχι οτι είναι πάντα καλύτερο), υπηρεσίες (π.χ. e-banking, αεροπορικά εισιτήρια, 'χαρτομάνι' ασφάλισης για την αγαπημένη εφορία κλπ), ψυχαγωγία, κουλαμάρες, «ποιος τρέχει τώρα να ψάχνει και να αγοράζει χάρτες, googlαρέ το αγάπη μου» και άλλα. Συγνώμη για τη μακροσκελή απάντηση!