Πύργοι σαν κι αυτούς υπάρχουν αρκετοί κυρίως σε Πελοπόννησο και Στερεά Ελλάδα αν και οι περισσότεροι απ αυτούς είναι ρημαγμένοι και ετοιμόρροποι και δεν σώζονται σε καλή κατάσταση όπως αυτοί οι δύο στην Εύβοια. Ήταν χτισμένα σε στρατηγικά σημεία των διαφόρων περιοχών και έλεγχαν τα περάσματα. Η Eφορία Aρχαιοτήτων, αλλά και οι τοπικέσ κοινότητες και κοινωνίες δεν τους δίνουν καμμιά σημασία και τα έχουν αφήσει ασυντήρητα στο έλεος του χρόνου και των καιρικών συνθηκών. Ο κόσμος τα αποκαλεί συνήθως Αρβανίτικα Κάστρα. Οι Αρβανίτες εμφανίστηκαν στις νότιες περιοχές της Εύβοιας περίπου την ίδια χρονική περίοδο (1402) μετά την προκήρυξη προνοιάσματος από τους Βενετούς το οποίο προσήλκυσε πολλούς Αρβανίτες αλλά και γηγενείς από άλλες περιοχές. Ανάμεσα στα Αρβανίτικα ονόματα της περιοχής που συναντάμε λίγο αργότερα είναι και το όνομα «Μπιθικώτσης». Είναι γνωστό ότι ο Μεγάλος μας Γρηγόρης καταγότανε από την Εύβοια. Η μουσική υπόκρουση στο βίντεο είναι όμορφη αλλά δείχνει και κάποια συμπλεγματική αντιμετώπιση της Ελληνικής μουσικής (ενδεχομένως και άγνοια) σε σχέση με μια πχ Αγγλική μπαλάντα. Νομίζω ότι «Τα βουνά της Αιτωλίας» του Χατζιδάκι θα ταίριαζαν γάντι (για να μην αναφερθω και στο «Τσάμικο», πάλι του ίδιου).Όσο για τους έρωτες του Λικάριου…Στο τέλος (σαφώς) υπερίσχυσε η Πρακτικότητα από τον Ρομαντισμό του και παντρεύτηκε μια πλούσια Βυζαντινή Αρχόντισσα που του προξένεψε ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας και έστειλε την Φελίζα στα αζήτητα!!!