Είμαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους (those people, u kno?) που αγοράζουν αυτά τα περιοδικά μόδας, από τα πιο δημοφιλή και καταξιωμένα π.χ. ιταλική Vogue μέχρι και τα πιο εναλλακτικά, π.χ. Metal. Δεν εργάζομαι στο χώρο της μόδας αλλά την παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον - προφανώς. Ασφαλώς το κάθε έντυπο έχει τη δική του αισθητική και βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το πώς τα ίδια πράγματα παρουσιάζονται με διαφορετικούς τρόπους (δηλ. όχι απαραίτητα "εμπορικούς" που να αναδεικνύουν το προϊόν σύμφωνα με τις επιθυμίες της όποιας εταιρίας) και "φορτίζονται" με διαφορετικές ερμηνείες (ως προς το καλλιτεχνικό κομμάτι). Ως προς την online μορφή ενός περιοδικού, για μένα δεν συγκρίνεται με τη στιγμή που κρατάς το τεύχος στα χέρια σου και μελετάς ωραίες φωτογραφίες και μετά το βάζεις στη βιβλιοθήκη σου και όταν νιώσεις την ανάγκη το πιάνεις ξανά. Και πιστεύω ότι τουλάχιστον κάποια (λίγα) από αυτά τα έντυπα αξίζουν να θεωρούνται λευκώματα και όχι περιοδικά με ημερομηνία λήξης. Αυτά από μια φανατική...