Βαρέθηκα και κουράστηκα απ' όλη αυτή την παρανοϊκή κατάσταση. Θέλω να σηκωθώ και να φύγω να ξαναβρεθώ σε πραγματικές συνθήκες διαβίωσης με καθημερινά προβλήματα και ανθρώπους που χαμογελάνε και που όταν προβληματίζονται αυτό δεν είναι μιζέρια και κατήφεια. Και δεν με πειράζει να ξαναρχίσω από το μηδέν. Αρκεί να έχω μπροστά μου όραμα και πραγματικά σχέδια.Εδώ ΜΙΖΕΡΙΑ-ΜΙΖΕΡΙΑ-ΜΙΖΕΡΙΑ και ουσιαστικά κανείς δεν κάνει τίποτα. Ίσως και να μη μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό. Αν ήταν να αλλάξει κάτι έστω ελάχιστα αυτό θα είχε γίνει προ καιρού. Ειλικρινά, συγνώμη από τους δημιουργούς των βίντεο κατάθλιψης αλλά βρε παιδιά αυτό είναι το πλέον εύκολο. Όπου σταθείς και όπου βρεθείς αυτά ακούς. Δεν χρειαζόμουν ντοκιμαντέρ για να τα μάθω.Καλύτερα θα ήταν κάποια βιντεάκια-ντοκιμαντέρ με άτομα που ξεκόλλησαν από αυτή την αρρώστια, προσπάθησαν για κάτι καλύτερο και είδαν κάποια αποτελέσματα. Προφανώς αναφέρομαι σε ανθρώπους που φύγανε από τα αστικά κέντρα ή και από την Ελλάδα.