@1Αρχικα τα συγχαρητηρια μου σε οποιον κατορθωσε να διαβασει τη συνεντευξη...μεγαλες προτασεις,δυσκολος λογος,ατελειωτες απαντησεις...τα παρατησα στα μισα της πρωτης ερωτησης!Ετσι λοιπον για τη συνεντευξη δεν εχω αποψη,με την απορια σου ομως απορω λιγο.Προφανως και δεν γενικευω πως οι γυναικες ειναι ετσι και οι αντρες ειναι αλλιως,καθε περισταση και καθε σχεση ειναι διαφορετικη.Αν το κρινουμε εκτος σχεσης ομως,σαν τροπο σκεψης,χωρις να εμπλεκεται συναισθημα καπως ετσι δεν ειναι τα πραγματα;Δεν εχεις γαλουχηθει να περιμενεις τον πριγκιπα και να εχεις οσο δυνατον μια μαζεμενη ερωτικη ζωη;Οι αντρες δεν εχουν γαλουχηθει με το αγχος να φτασουν καποια προτυπα,το απολυτο αρσενικο,με τις επιτυχιες,επαγγελματικα και την πλουσια ερωτικη ζωη;Ταινιες,παραμυθια,βιβλια...Το πως φερεται τελικα ο καθενας στη ζωη του εχει να κανει με τον χαρακτηρα του,το θαρρος να κυνηγησει καταστασεις,τις ευκαιριες που του δοθηκαν,τις συνθηκες κλπ.Το πως φερομαστε ομως μερικες φορες μπορει να ειναι σε πληρη αντιδιαστολη με το πως σκεφτομαστε και συμφωνω πως οι γυναικες σε γενικες γραμμες σκεφτομαστε πιο συναισθηματικα απο τους ανδρες.Εξαιρεσεις παντα υπαρχουν και στις δυο πλευρες,αν δεν υπηρχαν δεν θα μπορουσαν εξαλλου να πραγματοποιουν και οι αντρες τις φαντασιωσεις τους...και απο την αλλη δεν θα υπηρχαν ζευγαρια,σχεσεις,γαμοι.