Μια χαρά μου φαίνεται, πληθωρικό μέσα στη μονοτονία του, ό,τι πρέπει για να ανοίξει η όρεξη. Διαφωνώ από την αρχή με τον Άρη γιατί μάλλον είτε γενικεύει τη δική του στάση και διάθεση είτε απλώς μιλάει με την κεκτημένη ταχύτητα του King of Limbs που ήταν το πρώτο πραγματικά ανώφελο radiohead album: "κάθε φορά που βγάζουν δίσκο τον ακούμε... ακόμα λιγότεροι πάνω από μία φορά"!!!;; Τη στιγμή που το in rainbows παίζει να είναι ο πιο πολυακουσμένος δίσκος της γενιάς του (και ενώ μιλάμε για μπάντα της προ-προηγούμενης δεκαετίας -αυτό κι αν είναι κατόρθωμα!!).
