Ναι, γιατί δεν υπάρχει ούτε βαθύ κράτος ούτε παρακράτος στην Ελλάδα (και οπουδήποτε αλλού) που κάνει αυτή τη δουλειά, εν προκειμένω (αρχές Μαΐου του 2010) όχι ενάντια σε κάποιο υποτιθέμενο «αντιμνημονιακό κίνημα» αλλά πιθανώς ενάντια στην νεο-εκλεγείσα τότε κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και τα μέτρα που είχε μόλις εξαγγείλει. Ήταν 12 μόλις μέρες μετά το Καστελλόριζο (23/4) όπου ο Γιώργος είχε αναγγείλει την ένταξη στο Μνημόνιο. Γενικά, δεν είναι καθόλου δύσκολο για τους μηχανισμούς ασφαλείας να παρεισφρήσουν σε οποιαδήποτε διαδήλωση, συνέλευση, διαμαρτυρία, ακόμα και κλειστή ομάδα που στοχεύει στην «άσκηση τρομοκρατίας» που θα έλεγε η μιντιακή δημαγωγία. Και η 5/5/2010, για όποιον ήταν εκεί και έχει στοιχειώδη αντίληψη του πώς λειτουργεί η αστυνομία και οι διάφορες παρακρατικές ομάδες που συνδέονται μαζί της, μυρίζει Κρατική Ασφάλεια από χιλιόμετρα: από τους διάφορους φασίστες/χρυσαυγίτες της πάνω πλατείας που επεδίωκαν να μπουκάρουν στη Βουλή και φώναζαν το γνωστό σύνθημα «να καεί, να καεί...» ως τις επιθέσεις σε τράπεζες, σε μία αντιπροσωπία αυτοκινήτων στην Συγγρού ή τον εμπρησμό ενός βαν της τουρκικής τηλεόρασης στην Αμαλίας από τύπο που το περιέλουσε με βενζίνη και του έβαλε φωτιά. Τώρα, πώς γίνεται να κυκλοφορείς με μεταλλικό μπιτόνι με βενζίνη στο κέντρο της Αθήνας, σε μέρα Γενικής Απεργίας, φορώντας κουκούλα και μαύρα ρούχα, να μη σε ενοχλεί κανείς, και να μην είσαι ασφαλίτης, ο θεός και η ψυχή σας ορισμένοι εδώ μέσα. Τα μόνο επιβαρυντικά στοιχεία για τον έναν εκ των δύο κατηγορουμένων είναι ο...σωματότυπος του και κάποιο «ανώνυμο σημείωμα» που «έστειλε πολίτης» στην αστυνομία! Ο άνθρωπος είναι πέρα για πέρα αθώος εννοείται, και δεν πρόκειται να βρεθεί κανένας ένοχος, ακριβώς γιατί όσοι εμπλέκονται σε τέτοιες αγαθοεργίες έχουν καλυμένα τα νώτα τους και διότι αποδεδειγμένα εμπλέκονται και κλιμάκια της ΕΛ.ΑΣ. και παρακρατικοί φασίστες (είναι γνωστές οι μεταξύ τους διασυνδέσεις, εξ' άλλου) στην όλη ιστορία. Ήδη ακούω τις κραυγές όμως: «συνωμοσιολογία, προβοκατορολογία»! Και για το Watergate προτού σκάσει το σκάνδαλο, όποιος υποψιαζόταν κάτι σχετικά, ως ψεκασμένο συνωμοσιολόγο θα τον θεωρούσαν· το Reichstag το 1933 το έκαψε κάποιος Marinus van der Lubbe και το φορτώσανε στο KPD· στη βόμβα στην Piazza Fontana στο Μιλάνο το 1969, ένοχος θεωρήθηκε ο αναρχικός Pietro Valpreda, ενώ από πίσω ήταν η νεοφασιστική οργάνωση Ordine Nuovo και εμπλέκονταν μέχρι και ο επικεφαλής των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών, ο Gianandelio Maletti, που προσπάθησε να εμποδίσει τις έρευνες καταστρέφοντας σημαντικά έγγραφα. Δεν ισχυρίζομαι ότι η υπόθεση Marfin έχει τόση βαρύνουσα σημασία όσα τα ανωτέρω περιστατικά, που είναι μόνο ενδεικτικά (ο κατάλογος είναι μακρύς). Απλώς προσπαθώ να σπείρω τον σπόρο της αμφιβολίας σε ό,τι αφορά την άκριτη αποδοχή των κυρίαρχων, mainstream αφηγήσεων για το τι συνέβη εκεί. Ούδόλως με ενδιαφέρει, επίσης, να υπερασπιστώ τον ηθικό και διανοητικό εκφυλισμό που χαρακτηρίζει τμήματα - ενδεχομένως πλειοψηφικά - του αναρχικού χώρου που έχουν παραδοθεί στις σειρήνες ενός μεταμοντέρνου μηδενισμού/κυνισμού.
