Συγνώμη για το ελαφρώς άσχετο σχόλιο μου, αλλά τόσα χρόνια τώρα θρηνούμε για τους τρεις της MARFIN και την μία «αγέννητη ψυχή», το παιδάκι που είχε στα σπλάχνα της η γυναίκα. Κάποιοι άλλωστε μιλούν καθαρά για τέσσερις ανθρώπους. Δεν είναι κάπως υποκριτικό αυτό, την στιγμή που δεν προβληματιζόμαστε καθόλου για τις αντίστοιχες εκτρώσεις; Δηλαδή αν γίνεται με την συγκατάθεση του γονιού δεν θεωρείται αντίστοιχα απώλεια; Αν ναι, τότε ούτε και εδώ πρέπει να γίνεται μνεία αφού δεν θεωρείται ξεχωριστή ζωή. Θα με ενδιέφερε πολύ π.χ. η ξεκάθαρη θέση του «ποταμιού» για το ζήτημα, την στιγμή που μιλάει νομίζω σε σχετική ανακοίνωση ΚΑΙ για το αδικοχαμένο βρέφος. Ίσως φαίνεται άσχετο σχόλιο, αλλά τελικά μπορεί να είναι μία ακόμα πτυχή του θέματος «ανθρώπινε αξίες».